Αρόδο
Βλέπεις τα πλοία πέρα αρόδο
αναρωτιέσαι μήπως πιάστηκες κορόιδο
είχε την κόμη πλούσια η Βερενίκη
την πλάτη γύρισες στην Σαλονίκη
Τα βήματα σου μετράς στην παραλία
η Βερενίκη άξιζε, ήταν κυρία
η αύρα του Θερμαϊκού μέσ' την αυλή του ογδόου
αλμύρα κολλημένη στις σελίδες του μητρώου
Σε παραλίες ανατρέχεις εφηβικού ονείρου
μπαστούνια η μετάφραση του τυφλού Ομήρου
στις τελευταίες τάξεις έμαθες τον Καβάφη
στου Καββαδία άργησες ν' αρμενήσεις τα βάθη
Αρόδο πάντα, μια γλυκιά αναμονή
η Ιθάκη σου στο πούσι, δεν λέει να φανεί
ψάχνεις να βρεις πόσα μίλια μείνανε ακόμα
χάρτες αναζητάς πριν πέσεις σε κώμα
Πρωτεύουσα των προσφύγων
09.02.23
Manolis Gialitakis
"Αρόδο πάντα, μια γλυκιά αναμονή
η Ιθάκη σου στο πούσι, δεν λέει να φανεί
ψάχνεις να βρεις πόσα μίλια μείνανε ακόμα
χάρτες αναζητάς πριν πέσεις σε κώμα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου