Μια χάρη τον Φλεβάρη
Φιλιά ανεκπλήρωτα σ' απασχολουν
τα όνειρα σου ανήσυχα τις κρύες νυχτες
στο ραντεβού της μοίρας σου δεν ήρθες
πλανευτρες σκέψεις σε πολιορκούν
Με χάρτινα καράβια ταξιδεύεις
στων στίχων χάνεσαι τους ρεμβασμους
άδικα ψάχνεις της Πυθίας τους χρησμούς
νωρίς ανθίζουν οι αμυγδαλιές, μη το παιδεύεις
Το τελευταίο αγκάλιασμα αναζητάς
μ' ενα χορό θες να ξορκίσεις τον Φλεβάρη
το ξέρεις πως δεν θα ναι η τελευταία χάρη
το λιώσιμο απ τα χιόνια μοιάζεις να καρτερας
Μπορεί να λιώσουν έτσι και τα ψέματα
στου χρόνου το ποτάμι να αργοκυλησουν
στης θάλασσας τα κυματα να αυτομολησουν
αλλοτινών ερώτων ξεπλημένα αίματα
Με κείνο το χάρτινο καράβι που αρμενιζει
σ' ένα ατέρμονο ταξίδι αλαργινο
είχες μπαρκάρει κάποιο δειλινό
κι ακόμη ψάχνεις τον ορίζοντα ποιος χρωματίζει
8.02.22
Manolis Gialitakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου