Οσο μεγαλώνεις, σωπαίνεις. Προσπαθείς να ζήσεις συνολικά την προσωπική ιστορία σου, σαν ένας ένθερμος οπαδός του έργου στο οποίο επιθυμείς να παίξεις. Καθώς το σενάριο πλησιάζει στο τέλος του, ανακαλύπτεις πως ξέχασες να χωρίσεις κεφάλαια. Οι αναπνοές είναι δύσκολη υπόθεση - ιδίως όταν σε λούζουν οι λέξεις. Πρέπει πάντα να τις προβλέπεις. Σα μάγος.
Καληνύχτα
....Φθαρμένες παραστάσεις ένας αγέρας κλαίει
σχεδία η ζωή δε θα προφτάσεις αλλού να πας
στο κρύο άδειοι δρόμοι η πόλη κρυφά γελάει
να μ' αγαπάς....
Δεν ήταν αριθμοί.
Ήταν 57 άνθρωποι με ονοματεπώνυμο.
Ήταν 57 χαμόγελα που πάγωσαν.
Ήταν 57 όνειρα που έσβησαν στις ράγες.
Konstantinos Louizos
Με στοίχειωσε σήμερα η φράση μιας μάνας.
Για την κόρη της που έχασε.
«Τόση ομορφιά πήγε χαμένη»
Θλίψη, απίστευτη θλίψη.. Κρίμα.
π.ρ
Ελευθερία είναι η δυνατότητα της απομόνωσης.
Απ’ όλα που στη σιωπή και στη μοναξιά δεν βρίσκουν τροφή..
Καληνύχτα!
π.ρ
