Αὐτὴ τὴ μέρα
ἄφησε νὰ σοῦ ἐμπιστευτῶ τὴν ἱστορία μου:
Μελαγχολικός της ζωῆς ἄνεμος εἶμαι
ποὺ νυχτώθηκα καὶ ἀπόμεινα σ᾿ ἕνα χθὲς ἀνάλγητο.
Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009
ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Ὅμως θὰ πρέπει νά ῾ταν ἄνοιξη
γιατὶ καὶ μέλισσες βλέπω
νὰ πετοῦν γύρω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ μνήμη,
μὲ περιπάθεια καὶ πίστη
νὰ συνωστίζονται στὸν καλύκά της.
Ἐκτὸς ἂν εἶναι ὁ ὀργασμὸς
νόμος τοῦ παρελθόντος,
μηχανισμὸς τοῦ ἀνεπανάληπτου.
Ἂν μένει πάντα κάποια γῦρις
στὰ τελειωμένα πράγματα
γιὰ τὴν ἐπικονίαση
τῆς ἐμπειρίας, τῆς λύπης
καὶ τῆς ποίησης.
Κική Δημουλά
γιατὶ καὶ μέλισσες βλέπω
νὰ πετοῦν γύρω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ μνήμη,
μὲ περιπάθεια καὶ πίστη
νὰ συνωστίζονται στὸν καλύκά της.
Ἐκτὸς ἂν εἶναι ὁ ὀργασμὸς
νόμος τοῦ παρελθόντος,
μηχανισμὸς τοῦ ἀνεπανάληπτου.
Ἂν μένει πάντα κάποια γῦρις
στὰ τελειωμένα πράγματα
γιὰ τὴν ἐπικονίαση
τῆς ἐμπειρίας, τῆς λύπης
καὶ τῆς ποίησης.
Κική Δημουλά
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
ΑΦΡΩΔΗ...
ΑΦΡΩΔΗ... Και επικίνδυνα:
«Απειλητικά προτεταμένο δάχτυλο. Λόγος τραχύς, βάναυσος, τελεσιγραφικός. Υφος που αρμόζει σε διμοιρίτη των ΜΑΤ. Που ξεχειλίζει εξουσία, φραγγέλιο, κνούτο. Γλώσσα σώματος που μέσα του δείχνει να ασφυκτιά ο σερίφης - υπέρτατος άρχοντας»...
Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον «Ριζοσπάστη»:
- «Κι όλα αυτά με διαβεβαιώσεις (!) για "προληπτικές συλλήψεις" πολλών χιλιάδων ατόμων (σ.σ.: αλλά τότε γιατί όχι και εκατομμυρίων "αν χρειαστεί";...), με ανιστόρητους βερμπαλισμούς περί της "Νύκτας των Κρυστάλλων" (σ.σ.: που, όποιος την επικαλείται θα πρέπει να θυμάται ότι αν δεν απετράπη ήταν επειδή ακριβώς υπήρξε έργο μιας κτηνώδους εξουσίας), με διανθίσεις περί "ελευθερίας" που θα προέλθει από την "καλή αστυνόμευση" (όπως αποφάνθηκε το MEGA), και με "δημοκρατικά" παραληρήματα του τύπου "δεν κάνω διάλογο μαζί σας" (προς 16χρονες μαθήτριες)».
- «Ομως, το πρόβλημα θα ήταν μικρό αν εξαντλούνταν στο "στιλ" του κ. Χρυσοχοΐδη. Το πρόβλημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις κοινωνικές και ατομικές ελευθερίες, δεν έχει να κάνει με το "στιλ" ενός προσώπου, ούτε μόνο μιας κυβέρνησης. Το πρόβλημα και ο κίνδυνος προέρχονται από την ουσία, από το περιεχόμενο, από τις επιδιώξεις ενός ολόκληρου συστήματος!».
- «Οταν, μάλιστα τα παραπάνω μόνο ως πρόσχημα απευθύνονται στους κουκουλοφόρους αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν "προειδοποίηση" προς τον "εχθρό λαό"(!), όταν συμβαίνουν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στο πλαίσιο της οποίας το κατεστημένο επιδιώκει να καταστείλει κάθε λαϊκή διεκδίκηση και να μετατοπίσει συντηρητικότερα το κοινωνικό εκκρεμές (...), τότε η προειδοποίηση του Ελύτη, "όταν ακούς 'τάξη' ανθρώπινο κρέας μυρίζει", πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη».
«Απειλητικά προτεταμένο δάχτυλο. Λόγος τραχύς, βάναυσος, τελεσιγραφικός. Υφος που αρμόζει σε διμοιρίτη των ΜΑΤ. Που ξεχειλίζει εξουσία, φραγγέλιο, κνούτο. Γλώσσα σώματος που μέσα του δείχνει να ασφυκτιά ο σερίφης - υπέρτατος άρχοντας»...
Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον «Ριζοσπάστη»:
- «Κι όλα αυτά με διαβεβαιώσεις (!) για "προληπτικές συλλήψεις" πολλών χιλιάδων ατόμων (σ.σ.: αλλά τότε γιατί όχι και εκατομμυρίων "αν χρειαστεί";...), με ανιστόρητους βερμπαλισμούς περί της "Νύκτας των Κρυστάλλων" (σ.σ.: που, όποιος την επικαλείται θα πρέπει να θυμάται ότι αν δεν απετράπη ήταν επειδή ακριβώς υπήρξε έργο μιας κτηνώδους εξουσίας), με διανθίσεις περί "ελευθερίας" που θα προέλθει από την "καλή αστυνόμευση" (όπως αποφάνθηκε το MEGA), και με "δημοκρατικά" παραληρήματα του τύπου "δεν κάνω διάλογο μαζί σας" (προς 16χρονες μαθήτριες)».
- «Ομως, το πρόβλημα θα ήταν μικρό αν εξαντλούνταν στο "στιλ" του κ. Χρυσοχοΐδη. Το πρόβλημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις κοινωνικές και ατομικές ελευθερίες, δεν έχει να κάνει με το "στιλ" ενός προσώπου, ούτε μόνο μιας κυβέρνησης. Το πρόβλημα και ο κίνδυνος προέρχονται από την ουσία, από το περιεχόμενο, από τις επιδιώξεις ενός ολόκληρου συστήματος!».
- «Οταν, μάλιστα τα παραπάνω μόνο ως πρόσχημα απευθύνονται στους κουκουλοφόρους αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν "προειδοποίηση" προς τον "εχθρό λαό"(!), όταν συμβαίνουν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στο πλαίσιο της οποίας το κατεστημένο επιδιώκει να καταστείλει κάθε λαϊκή διεκδίκηση και να μετατοπίσει συντηρητικότερα το κοινωνικό εκκρεμές (...), τότε η προειδοποίηση του Ελύτη, "όταν ακούς 'τάξη' ανθρώπινο κρέας μυρίζει", πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη».
ΒρόχοςΥπεύθυνος
ΒρόχοςΥπεύθυνος:
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Το επόμενο μήνυμα του πρωθυπουργού -ή το μήνυμα του επόμενου πρωθυπουργού- δεν θα περιέχει ηρωισμούς, πομφόλυγες και επίρριψη ευθυνών στους προηγούμενους.
Θα λέει νέτα σκέτα ότι η χώρα θα υπάγεται εφεξής στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου... Και αν αυτό δεν συμβεί -και συμμαζευτούν κάπως, δημοσιονομικά, τα σημερινά χάλια, και σταματήσει η συνεχής υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας- η χώρα θα βρεθεί εκ νέου λιπόθυμη μετά από δυο-τρία χρόνια σκληρής λιτότητος, εφόσον δεν φανεί στον ορίζοντα συγκεκριμένο και σοβαρό σχέδιο για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας... Σοβαρό σχέδιο δεν συνιστούν οι εξαγγελίες για ρευστό στην αγορά και δανειακές ενέσεις στις επιχειρήσεις, αλλά η ανίχνευση και επιδότηση των τομέων στους οποίους η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ομως αυτό προϋποθέτει ενδελεχή μελέτη, σκληρή δουλειά και διαρκή εγρήγορση της πολιτείας και όχι ευκολίες προεκλογικού τύπου και «πράσινες» πομφόλυγες, κοινώς μπαρούφες... Εν πάση περιπτώσει, αν το επόμενο μήνυμα του πρωθυπουργού εμπεριέχει τα ίδια, θα ήταν καλό και διαφωτιστικό να εκθέσει με στοιχεία την κατάσταση των τελευταίων 19 ετών. Να πει με νούμερα ποιες ήταν οι αχρείαστες δαπάνες, ποιες οι σπατάλες και τι έπραξαν επ' αυτών οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Α. Παπανδρέου, Σημίτη και Καραμανλή. Και κυρίως να μιλήσει με στοιχεία και όχι με αφορισμούς και λαϊκίστικες σοφιστείες για την παραγωγική δομή της χώρας. Τότε θα αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι δεν έγινε σχεδόν τίποτε επί τόσα χρόνια, ώστε να οξυγονωθεί η ανταγωνιστικότης της οικονομίας. Τότε θα φανεί ότι η δήθεν οικονομική ευρωστία ορισμένων περιόδων οφειλόταν αποκλειστικά στη συγκυρία (π.χ. μεγάλα έργα για το 2004 και φτηνό πετρέλαιο) και όχι στη βελτίωση της παραγωγικής δομής... Ομως αυτό δεν θα συμβεί. Γιατί εκθέτει τους πάντες. Πρωτίστως τα δύο κόμματα που ασκούν εκ περιτροπής την εξουσία και ακολούθως την οργιώδη προπαγάνδα, η οποία κατασκευάζει και στηρίζει θηριώδεις μύθους...
Ελευθεροτυπία, 10/12/09
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Το επόμενο μήνυμα του πρωθυπουργού -ή το μήνυμα του επόμενου πρωθυπουργού- δεν θα περιέχει ηρωισμούς, πομφόλυγες και επίρριψη ευθυνών στους προηγούμενους.
Θα λέει νέτα σκέτα ότι η χώρα θα υπάγεται εφεξής στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου... Και αν αυτό δεν συμβεί -και συμμαζευτούν κάπως, δημοσιονομικά, τα σημερινά χάλια, και σταματήσει η συνεχής υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας- η χώρα θα βρεθεί εκ νέου λιπόθυμη μετά από δυο-τρία χρόνια σκληρής λιτότητος, εφόσον δεν φανεί στον ορίζοντα συγκεκριμένο και σοβαρό σχέδιο για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας... Σοβαρό σχέδιο δεν συνιστούν οι εξαγγελίες για ρευστό στην αγορά και δανειακές ενέσεις στις επιχειρήσεις, αλλά η ανίχνευση και επιδότηση των τομέων στους οποίους η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ομως αυτό προϋποθέτει ενδελεχή μελέτη, σκληρή δουλειά και διαρκή εγρήγορση της πολιτείας και όχι ευκολίες προεκλογικού τύπου και «πράσινες» πομφόλυγες, κοινώς μπαρούφες... Εν πάση περιπτώσει, αν το επόμενο μήνυμα του πρωθυπουργού εμπεριέχει τα ίδια, θα ήταν καλό και διαφωτιστικό να εκθέσει με στοιχεία την κατάσταση των τελευταίων 19 ετών. Να πει με νούμερα ποιες ήταν οι αχρείαστες δαπάνες, ποιες οι σπατάλες και τι έπραξαν επ' αυτών οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Α. Παπανδρέου, Σημίτη και Καραμανλή. Και κυρίως να μιλήσει με στοιχεία και όχι με αφορισμούς και λαϊκίστικες σοφιστείες για την παραγωγική δομή της χώρας. Τότε θα αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι δεν έγινε σχεδόν τίποτε επί τόσα χρόνια, ώστε να οξυγονωθεί η ανταγωνιστικότης της οικονομίας. Τότε θα φανεί ότι η δήθεν οικονομική ευρωστία ορισμένων περιόδων οφειλόταν αποκλειστικά στη συγκυρία (π.χ. μεγάλα έργα για το 2004 και φτηνό πετρέλαιο) και όχι στη βελτίωση της παραγωγικής δομής... Ομως αυτό δεν θα συμβεί. Γιατί εκθέτει τους πάντες. Πρωτίστως τα δύο κόμματα που ασκούν εκ περιτροπής την εξουσία και ακολούθως την οργιώδη προπαγάνδα, η οποία κατασκευάζει και στηρίζει θηριώδεις μύθους...
Ελευθεροτυπία, 10/12/09
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Fernando Pessoa
Το μόνο που θέλω από τους Θεούς είναι να μη με θυμούνται.
Ελεύθερος θα είμαι χωρίς χαρά ή δυστυχία,
Όπως ο άνεμος που είναι του αέρα η ζωή,
Που τίποτα δεν είναι.
Το μίσος κι η αγάπη, κι αυτά μας ψάχνουν
Κι αυτά μας βασανίζουν, το καθένα με τον τρόπο του.
Αυτός που οι Θεοί τίποτα δεν δίνουν
Είναι ελεύθερος.
Fernando Pessoa
Ελεύθερος θα είμαι χωρίς χαρά ή δυστυχία,
Όπως ο άνεμος που είναι του αέρα η ζωή,
Που τίποτα δεν είναι.
Το μίσος κι η αγάπη, κι αυτά μας ψάχνουν
Κι αυτά μας βασανίζουν, το καθένα με τον τρόπο του.
Αυτός που οι Θεοί τίποτα δεν δίνουν
Είναι ελεύθερος.
Fernando Pessoa
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ
Ηταν λοιπόν βέβαιοι για τον εαυτό τους
οι ρήτορες, ώστε να δέχονται ζητωκραυγές,
ανύποπτοι για όσα συνέβαιναν στην πόλη;
Σπύρος Κατσίμης, «Οι ρήτορες», Επιλογή, 1979
ΟΧρυσοχοΐδης εισβάλλει με τον στρατό του στην πόλη. Κατέστη πλέον επικίνδυνος για πολλούς πολίτες. Για εκείνους που έχουν διάθεση να διεκδικήσουν καλύτερες μέρες, να αντισταθούν στον αγοραίο καπιταλισμό, να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στον κοινωνικό συντηρητισμό. Αντίθετα, είναι θείο δώρο για τους νοικοκυραίους που βάζουν τις πιτζάμες τους να δουν τις ειδήσεις, να χαζέψουν ύστερα με το σίριαλ και να πέσουν νωρίς για ύπνο. Ο επηρμένος υπουργός κατέληξε να συνιστά το συμβολικό πρόσωπο της παντοδύναμης κοινωνικής εξουσίας. Εμπεδώνει με τον πλέον κυνικό τρόπο τη θεωρία της προκαταβολικής ενοχής εξ ου και οι προληπτικές συλλήψεις. Και προβαίνει σε απίστευτα επιθετικές δηλώσεις έναντι οιουδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει τη δημοκρατικότητα των χειρισμών του. Ας είναι σίγουρος ότι η αντίστροφη μέτρηση γι' αυτόν θα σημάνει στο πρώτο θύμα που θα προκύψει από τη χρήση αστυνομικής βίας. Ευτυχώς η άτυχη διαδηλώτρια στο Σύνταγμα δεν προσφέρθηκε. Ως την επόμενη φορά ο Χρυσοχοΐδης μπορεί να προσφέρει χουντικού τύπου υπηρεσίες στο σύστημα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και ανομολόγητοι εχθροί εντός των τειχών, που αυτοπροσδιορίζονται ως επαναστάτες έναντι όλων των υπολοίπων. Και οι οποίοι δεν διστάζουν ακόμη και να χειροδικούν σε βάρος οιουδήποτε τολμά να αντιτάξει ορθό λόγο στις αντιδημοκρατικές ενέργειές τους. Σήμερα θύματα ο Κίττας και ο Κοντός, αύριο όσοι συμβαίνει να αποδοκιμάζουν τη λαγνεία των καταστροφών. Αυτόκλητοι υπερασπιστές δικαιωμάτων την ίδια στιγμή που μεριμνούν για την εκτεταμένη υπονόμευσή τους. Το πανεπιστημιακό άσυλο, ίσως η σημαντικότερη κατάκτηση του ακαδημαϊκού πολιτισμού, σίγουρα δεν μπορεί να καλύπτει την αντιδημοκρατική συμπεριφορά, γιατί έτσι αντιστρέφεται η ουσία του, που είναι η προστασία του διαλόγου, των θεσμών και της δημοκρατίας μέσα στα ΑΕΙ. Το πεδίο της τυφλής βίας τους έφτασε να περιλαμβάνει όλα τα πρότυπα της «πλουτοκρατίας»: αυτοκίνητα, περίπτερα, μηχανάκια, μικρομάγαζα.
ΟΦΕΙΛΕΙ να γίνει απολύτως διακριτή η διαχωριστική γραμμή προς αυτούς τους δήθεν εξεγερμένους που συνεταιρίζονται με τις δυνάμεις της εξουσίας στον κοινό στόχο της διάβρωσης και του εκφυλισμού του κοινωνικού κινήματος. Τα «ναι μεν, αλλά» δεν έχουν θέση στη δημοκρατία, είναι για τις καφετζούδες, όχι για τους μαχόμενους αριστερούς με την τεράστια παράδοση σε δημοκρατικούς αγώνες.
kardasis@econ.soc.uoc.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 9/12/09
Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ
Ηταν λοιπόν βέβαιοι για τον εαυτό τους
οι ρήτορες, ώστε να δέχονται ζητωκραυγές,
ανύποπτοι για όσα συνέβαιναν στην πόλη;
Σπύρος Κατσίμης, «Οι ρήτορες», Επιλογή, 1979
ΟΧρυσοχοΐδης εισβάλλει με τον στρατό του στην πόλη. Κατέστη πλέον επικίνδυνος για πολλούς πολίτες. Για εκείνους που έχουν διάθεση να διεκδικήσουν καλύτερες μέρες, να αντισταθούν στον αγοραίο καπιταλισμό, να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στον κοινωνικό συντηρητισμό. Αντίθετα, είναι θείο δώρο για τους νοικοκυραίους που βάζουν τις πιτζάμες τους να δουν τις ειδήσεις, να χαζέψουν ύστερα με το σίριαλ και να πέσουν νωρίς για ύπνο. Ο επηρμένος υπουργός κατέληξε να συνιστά το συμβολικό πρόσωπο της παντοδύναμης κοινωνικής εξουσίας. Εμπεδώνει με τον πλέον κυνικό τρόπο τη θεωρία της προκαταβολικής ενοχής εξ ου και οι προληπτικές συλλήψεις. Και προβαίνει σε απίστευτα επιθετικές δηλώσεις έναντι οιουδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει τη δημοκρατικότητα των χειρισμών του. Ας είναι σίγουρος ότι η αντίστροφη μέτρηση γι' αυτόν θα σημάνει στο πρώτο θύμα που θα προκύψει από τη χρήση αστυνομικής βίας. Ευτυχώς η άτυχη διαδηλώτρια στο Σύνταγμα δεν προσφέρθηκε. Ως την επόμενη φορά ο Χρυσοχοΐδης μπορεί να προσφέρει χουντικού τύπου υπηρεσίες στο σύστημα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και ανομολόγητοι εχθροί εντός των τειχών, που αυτοπροσδιορίζονται ως επαναστάτες έναντι όλων των υπολοίπων. Και οι οποίοι δεν διστάζουν ακόμη και να χειροδικούν σε βάρος οιουδήποτε τολμά να αντιτάξει ορθό λόγο στις αντιδημοκρατικές ενέργειές τους. Σήμερα θύματα ο Κίττας και ο Κοντός, αύριο όσοι συμβαίνει να αποδοκιμάζουν τη λαγνεία των καταστροφών. Αυτόκλητοι υπερασπιστές δικαιωμάτων την ίδια στιγμή που μεριμνούν για την εκτεταμένη υπονόμευσή τους. Το πανεπιστημιακό άσυλο, ίσως η σημαντικότερη κατάκτηση του ακαδημαϊκού πολιτισμού, σίγουρα δεν μπορεί να καλύπτει την αντιδημοκρατική συμπεριφορά, γιατί έτσι αντιστρέφεται η ουσία του, που είναι η προστασία του διαλόγου, των θεσμών και της δημοκρατίας μέσα στα ΑΕΙ. Το πεδίο της τυφλής βίας τους έφτασε να περιλαμβάνει όλα τα πρότυπα της «πλουτοκρατίας»: αυτοκίνητα, περίπτερα, μηχανάκια, μικρομάγαζα.
ΟΦΕΙΛΕΙ να γίνει απολύτως διακριτή η διαχωριστική γραμμή προς αυτούς τους δήθεν εξεγερμένους που συνεταιρίζονται με τις δυνάμεις της εξουσίας στον κοινό στόχο της διάβρωσης και του εκφυλισμού του κοινωνικού κινήματος. Τα «ναι μεν, αλλά» δεν έχουν θέση στη δημοκρατία, είναι για τις καφετζούδες, όχι για τους μαχόμενους αριστερούς με την τεράστια παράδοση σε δημοκρατικούς αγώνες.
kardasis@econ.soc.uoc.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 9/12/09
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ 4
Γιατί δηλαδή δεν είχαμε σοβαρά επεισόδια επειδή απλά δεν υπήρχε πρόθεση για σοβαρά επεισόδια??
Γιατί αυτό το ενδεχόμενο δεν ακούγεται???
Γιατί αυτό το ενδεχόμενο δεν ακούγεται???
ναυτίλος
Η κυρία Γιαννακά μιλώντας στην τηλεόραση (θαρρώ στον κ. Νίκο Χατζηνικολάου) είπε: «χθες γιορτάσαμε την επέτειο του φόνου του Αλέξη». Και για όποιον έμεινε άλαλος, η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας επανέλαβε: «χθες γιορτάσαμε την επέτειο του φόνου του Αλέξη» -πάρ' τη στον γάμο σου να σου ντύσει νυφούλα τον καντηλανάφτη...
Αλλά την κυρία Γιαννακά υπερέβαλε ο κ. Καρατζαφέρης (ακράτητος τελευταίως στις καρατζαφεριές). Σχολιάζοντας τον τραυματισμό διαδηλώτριας από μπατσοφύλακα που την πήρε παραμάζωμα με το μηχανάκι του, ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ δήλωσε: «κι αφού είδε (σ.σ. η διαδηλώτρια) τη μοτοσυκλέτα να 'ρχεται καταπάνω της, γιατί δεν έκανε στην μπάντα;». Γίγαντας! θυμίζοντας μάλιστα
ανάλογες απορίες άλλων μπατσοφυλάκων κατά το παρελθόν: «αφού είδαν τη σφαίρα να 'ρχεται καταπάνω τους, γιατί δεν έκαναν πιο 'κεί;» - και λέω μπατσοφυλάκων
διότι όσοι υπηρετούν στα αστυνομικά σώματα κι έχουν τέτοια λογική, δεν είναι αστυνομικοί.
Ομως ακόμα και τον κυρ Καρατζαφέρη υπερέβαλε ο κ. Χρυσοχοΐδης, όστις διεπίστωσε ότι τα μπουκάλια μπύρας είναι ύποπτα διότι μπορούν να γίνουν μολότωφ!!!
* * *
Αμετροεπής και μεγαληγορικός ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και Προαγωγής των Προσαγωγών -ων μες στο μυαλό του ουκ έστιν αριθμός- έχει πάρει τέτοια φόρα
ώστε να περιφέρεται στα κανάλια και να δηλώνει ότι απέτρεψε μια «νέα Νύχτα των Κρυστάλλων»!! Θα μπορούσε κανείς να του αναγνωρίσει την Υβριν, αν δεν του αναγνώριζε το ακαταλόγιστο
που η μέθη της υπεροψίας χαρίζει.
Πράγματι ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι ένας συνεπής αντιδεξιός. Εκεί που παλιά η Δεξιά δίδασκε παντού κι όχι μόνον στα σχολεία το μάθημα της «Αγωγής του Πολίτη»
τώρα ο κ. Χρυσοχοΐδης διδάσκει το διαδραστικό (ου μην κι ολιστικό) μάθημα της «(Προσ)αγωγής του Πολίτη».
Ευτυχώς όμως υπήρξαν και πιο νηφάλιες φωνές. Ο κ. Δήμου επί παραδείγματι σε πάνελ με τον κ. Πλεύρη στην εκπομπή των κυρίων Λυριτζή και Οικονόμου στη ΝΕΤ κριτικάρισε με κάποια κουρασμένη πικρία τους νέους που δεν έχουν ως πρότυπο κάποιον «ειρηνιστή» αλλά μόνον «ήρωες». Οπως ο Γκεβάρα, οι αντάρτες, οι επαναστάτες και οι δολοφόνοι - όλοι στον ίδιον παρονομαστή. Σοφόν.
Αλλωστε ο κ. Δήμου δεν παρέλειψε να εκφράσει την απαρέσκειά του προς τις επαναστάσεις που δεν πρόσφεραν στον κόσμο παρά τον βοναπαρτισμό η Γαλλική, τον σταλινισμό η Οκτωβριανή - όχι τα έθνη δεν γεννήθηκαν μέσα από επαναστάσεις (όπως η Αμερικανική), η βία ήταν περιττή (όταν ο Κρόμβελ αποκεφάλιζε τον βασιλιά), η Αγγλία αναπτύχθηκε μόνον μέσα από «Ενδοξες Επαναστάσεις»...
Αντίλογος;
Από ποιους;
Από πιτσιρικάδες που, όταν τους καλούν στα πάνελ, πέφτουν να τους φάνε (πρώτοι-πρώτοι οι δημοσιογραφικοί οικοδεσπότες τους) ή «δεν κάνουν διάλογο μαζί τους» όπως
«αποστόμωσε» μαθήτρια πάλι σε πάνελ
ο πίνω-τις-μπύρες-πριν-να-γίνουν-μολότωφ κ. Χρυσοχοΐδης;
............................................
Λίγη τσίπα με τα «έκτακτα μαθητοδικεία» που στήθηκαν αυτές τις ημέρες δεν υπάρχει;
Δεν είμαι απ' αυτούς που κολακεύουν τη νεολαία, αλλά δεν περιμένω από τα νέα παιδιά να βρουν τη λύση για τα προβλήματα που τους έχουν φορτώσει
εκείνοι που χρειάζονται το 10% της νεολαίας για στελέχη και γκόλντεν μπόυς, πετώντας την υπόλοιπη στον Καιάδα των 700―, των STAGE, της ανεργίας και της απαξίωσης.
Ούτε πιστεύω ότι αν ένας νέος δεν έχει διαβάσει τον Τομ Σώγιερ και τον Χωκ Φιν τού αξίζει η κρεμάλα και η διά βίου ταπείνωση...
Φθάσαμε στο σημείο να ζητούν ορισμένοι μασκαράδες από τον κ. Νιώτη να απαρνηθεί τα παιδιά του! Φθάσαμε στο σημείο άλλοι ανεγκέφαλοι να σημειώνουν ότι πολλοί απ' τους νεαρούς διαδηλωτές είναι παιδιά «καλών οικογενειών» κι όχι παραπεταμένων προλετάριων - όπως θα όφειλαν να 'ναι οι καταραμένοι..!!
Θλίψη.
Που θα την οργανώσει η οργή...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 9.ΧΙΙ.2009 stathis@enet.gr
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
γράψιμο...
Η αλήθεια είναι πως όταν κάποιοι γράφουν αυτά που θέλεις, θέλω εντάξει, δεν αισθάνομαι πως υπάρχει λόγος να γράψω κι εγώ...
Φακελοκουκούλωτα
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ διαδηλωτών, που συνελήφθησαν από την αστυνομία, να δικαστούν για κακούργημα, εγκαινιάζεται η εφαρμογή του νόμου για την «κουκούλα», που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση και υποσχέθηκε η σημερινή να καταργήσει. Μπορεί αυτό το γεγονός να χαρακτηριστεί επιτυχία της όλης αστυνομικής επιχείρησης, που εφαρμόστηκε για την αντιμετώπιση και την πρόληψη βίαιων εκδηλώσεων στην προχθεσινή πορεία και στο χθεσινό συλλαλητήριο;
ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ της αστυνομικής επιχείρησης έχουν καταγραφεί και αθρόες προσαγωγές, που ξεπέρασαν τις 800, από τις οποίες αρκετές δεκάδες μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Ηταν, όμως, απλές προσαγωγές «προς εξακρίβωση στοιχείων» ή ήταν προσαγωγές για φακέλωμα, ώστε να έχει η αστυνομία λίστα υπόπτων; Μάλλον το δεύτερο συνέβη, οπότε υπάρχει ζήτημα προβληματισμού για την αναβίωση του αλήστου μνήμης φακελώματος, που τώρα είναι ηλεκτρονικό.
ΤΡΙΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ της επιχείρησης ήταν η κατόπιν εντολής του εισαγγελέα ανάπτυξη ισχυρών δυνάμεων των ΜΑΤ γύρω από τον προαύλειο χώρο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, «προκειμένου να προστατευθεί το άσυλο». Το ίδιο το Πανεπιστήμιο, προφανώς μετά τη βάρβαρη επίθεση κατά του πρύτανη, με έγγραφό του προς την αστυνομία ζήτησε να ληφθούν περιμετρικά μέτρα φύλαξης του κεντρικού κτιρίου του, αναφέροντας ότι «οι πέριξ του Πανεπιστημίου δρόμοι, πεζόδρομοι και πεζοδρόμια είναι κοινόχρηστοι χώροι».
ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ φορά που το Πανεπιστήμιο ζητεί από την αστυνομία μέτρα φύλαξης, προσδιορίζοντας τα όρια του ασύλου, το οποίο θέλει να προστατευθεί. Με αυτήν την κίνηση ανοίγει από την πλευρά των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων θέμα ασύλου και προστασίας του από την αστυνομία, προφανώς επειδή οι Ανώτατες Σχολές αδυνατούν να το προστατεύσουν.
ΤΑ ΤΡΙΑ στοιχεία του απολογισμού της αστυνομίας, η επιχείρηση της οποίας σχεδιάστηκε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και εγκρίθηκε από την πολιτική του ηγεσία και άρα από την κυβέρνηση, θέτουν ζήτημα προβληματισμού και ανοίγουν θέμα δημόσιας διαβούλευσης.
Η ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ διαδηλωτών για κακούργημα, επειδή φορούσαν «κουκούλα», είναι μια υπερβολή. Η «κουκούλα» και μόνον αυτή δεν μπορεί να ενοχοποιεί και να επισύρει ποινές για κακούργημα. Θα πρέπει, λοιπόν, ο σχετικός νόμος να καταργηθεί, όπως είχε υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ.
ΕΠΙΣΗΣ, οι προσαγωγές διαδηλωτών για φακέλωμα ανοίγουν τον δρόμο για να δημιουργηθεί αστυνομικό κράτος και να αναβιώσει η παλιά καταδικαστέα τακτική «κλοπή έγινε, τον παλιό κλέφτη πιάνουν» ή το ακόμη χειρότερο «επεισόδια έγιναν, τους φακελωμένους πιάνουν».
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ σοβαρό είναι το θέμα του ασύλου, για το οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα θα πρέπει να πάρει ανοιχτή και καθαρή θέση, με συγκεκριμένες προτάσεις, που θα διασφαλίζουν την αποτελεσματική προστασία του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ της αστυνομικής επιχείρησης έχουν καταγραφεί και αθρόες προσαγωγές, που ξεπέρασαν τις 800, από τις οποίες αρκετές δεκάδες μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Ηταν, όμως, απλές προσαγωγές «προς εξακρίβωση στοιχείων» ή ήταν προσαγωγές για φακέλωμα, ώστε να έχει η αστυνομία λίστα υπόπτων; Μάλλον το δεύτερο συνέβη, οπότε υπάρχει ζήτημα προβληματισμού για την αναβίωση του αλήστου μνήμης φακελώματος, που τώρα είναι ηλεκτρονικό.
ΤΡΙΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ της επιχείρησης ήταν η κατόπιν εντολής του εισαγγελέα ανάπτυξη ισχυρών δυνάμεων των ΜΑΤ γύρω από τον προαύλειο χώρο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, «προκειμένου να προστατευθεί το άσυλο». Το ίδιο το Πανεπιστήμιο, προφανώς μετά τη βάρβαρη επίθεση κατά του πρύτανη, με έγγραφό του προς την αστυνομία ζήτησε να ληφθούν περιμετρικά μέτρα φύλαξης του κεντρικού κτιρίου του, αναφέροντας ότι «οι πέριξ του Πανεπιστημίου δρόμοι, πεζόδρομοι και πεζοδρόμια είναι κοινόχρηστοι χώροι».
ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ φορά που το Πανεπιστήμιο ζητεί από την αστυνομία μέτρα φύλαξης, προσδιορίζοντας τα όρια του ασύλου, το οποίο θέλει να προστατευθεί. Με αυτήν την κίνηση ανοίγει από την πλευρά των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων θέμα ασύλου και προστασίας του από την αστυνομία, προφανώς επειδή οι Ανώτατες Σχολές αδυνατούν να το προστατεύσουν.
ΤΑ ΤΡΙΑ στοιχεία του απολογισμού της αστυνομίας, η επιχείρηση της οποίας σχεδιάστηκε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και εγκρίθηκε από την πολιτική του ηγεσία και άρα από την κυβέρνηση, θέτουν ζήτημα προβληματισμού και ανοίγουν θέμα δημόσιας διαβούλευσης.
Η ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ διαδηλωτών για κακούργημα, επειδή φορούσαν «κουκούλα», είναι μια υπερβολή. Η «κουκούλα» και μόνον αυτή δεν μπορεί να ενοχοποιεί και να επισύρει ποινές για κακούργημα. Θα πρέπει, λοιπόν, ο σχετικός νόμος να καταργηθεί, όπως είχε υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ.
ΕΠΙΣΗΣ, οι προσαγωγές διαδηλωτών για φακέλωμα ανοίγουν τον δρόμο για να δημιουργηθεί αστυνομικό κράτος και να αναβιώσει η παλιά καταδικαστέα τακτική «κλοπή έγινε, τον παλιό κλέφτη πιάνουν» ή το ακόμη χειρότερο «επεισόδια έγιναν, τους φακελωμένους πιάνουν».
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ σοβαρό είναι το θέμα του ασύλου, για το οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα θα πρέπει να πάρει ανοιχτή και καθαρή θέση, με συγκεκριμένες προτάσεις, που θα διασφαλίζουν την αποτελεσματική προστασία του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
Το ψέμα
Το ψέμα
Της ΠΕΠΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούν, ανεξάρτητα από ιδεολογίες, τάσεις, θέσεις, είναι ότι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτός ο τόπος έχει να κάνει με την παιδεία.
Υπάρχει έλλειμμα παιδείας, λένε κάποιοι, ενώ άλλοι θεωρούν ότι παιδεία υπάρχει μεν, είναι χάλια δε. Και όλοι περίπου, αν ερωτηθούν, θα σου βρουν αμέσως και μία λύση. Θα σου μιλήσουν για άλλον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, για τη χαμηλή ή υψηλή βάση που πρέπει να απαιτείται, για το ολοήμερο ή όχι σχολείο ή για την αυτομόρφωση μέσα σε συλλογικότητες που σνομπάρουν ή φτύνουν όλους τους αστικούς θεσμούς.
Θα σου πουν ακόμα για τα ξένα ιδρύματα «που είναι καλύτερα από τα ελληνικά», για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα πρέπει επιτέλους να έρθουν και για τα κολέγια που είναι ήδη εδώ για να μας δώσουν τα φώτα τους. Και ακόμα για το πόσο ακριβές είναι οι σπουδές στην Ελλάδα, αφού πρέπει να πληρώνουν από το Δημοτικό ήδη φροντιστήρια για τα παιδιά τους. Και, βέβαια, δεν θα λησμονήσουν να επισημάνουν ότι δεν έγινε εν τέλει και τίποτα με ένα πτυχίο που θα πάρει κανείς, αφού τα περισσότερα δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα τώρα με την κρίση.
Αν σκεφτεί κανείς όλα αυτά και άλλα τόσα που ακούει, το πρώτο πράγμα που μπορεί να πει είναι ότι όλοι έχουν δίκιο. Μόνο που δεν μιλούν για την παιδεία. Γιατί η παιδεία είναι αλλού. Είναι στις μοναχικές ώρες που ανακαλύπτει κανείς σε ένα πατάρι το απαγορευμένο βιβλίο που θα τον συγκλονίσει ή τις άλλες σε μια περιπλάνηση στην πόλη ή την ανάμνησή της, όταν θα ανακαλύψει ξαφνικά την εικόνα, την κίνηση, τη χειρονομία, τον ήχο που θα του ανοίξουν δρόμους στην ψυχή. Και ακόμα όταν ερωτεύεται και ανακαλύπτει ότι ο κόσμος δεν είναι πια αυτός που ήτανε, και θέλει να τον μάθει από την αρχή. Ή πάλι μέσα στον διάλογο με τους δασκάλους, σε μια κοινή προσπάθεια με άλλους ανθρώπους ή ακόμα σε ένα ταξίδι στον χώρο ή στον χρόνο, τις ώρες εκείνες της ονειροφαντασίας που όλα είναι δυνατά ή και όταν έπειτα από μια κοπιώδη άσκηση του νου σ' αγγίξει εκείνο το μικρό φως της γνώσης, της δημιουργίας, της ζωής.
Θέλω να πω ότι η παιδεία δεν είναι το μέγεθος που μπορούμε να μετρήσουμε με τις επιταγές της κάθε Μπολόνιας. Με τους υπολογιστές που θα χαρίσουμε σε μαθητές για να παίζουν πιθανόν βίντεο games. Με τα κινητά που θα καταγράψουν τα σεξουαλικά παιχνίδια των άλλων, που επιτρέπονται ή μάλλον διαφημίζονται και προωθούνται από τα μέσα ενημέρωσης και τα διάφορα ροζ τηλέφωνα, ενώ ο έρωτας και η ηδονή παραμένουν ένα ζητούμενο. Με τις τόσες ώρες διδασκαλίας και τα τυπικά προγράμματα με τους διάφορους δείκτες αξιολόγησης για να είναι όλα έτοιμα για το νέο ΕΠΕΑΕΚ, το νέο βήμα προς τον πιο ακραίο και ύπουλο καπιταλισμό. Η παιδεία χρειάζεται χρόνο για να τον χάσεις και ίσως κάποτε να τον ξανακερδίσεις αναζητώντας πρώτα να κατακτήσεις αυτό που τυχαίνει να αγαπάς και μετά το αν και το πώς θα βγάλεις ποτέ από αυτήν λεφτά. Η παιδεία είναι μια άρτε πόβερα, απαραίτητος όρος κάθε ελευθερίας. Αν δεν βγούμε από τη λογική του συγκριτικού βαθμού και του μετρήσιμου, δεν υφίσταται παιδεία.
Ομως τόσο η ελεύθερη παιδεία όσο και η εκπαίδευση απαξιώνονται όλο και πιο πολύ από εμάς τους ίδιους. Από τα κόμματα και τα κομματίδια που καταγγέλλουν την παρακμή των πανεπιστημίων και των σχολείων, ενώ με κάθε τρόπο συμβάλλουν στο να την χειροτερέψουν. Από τα Μέσα, που όταν μιλούν για παιδεία προβάλλουν μόνον ό,τι πουλάει, που συνήθως είναι η άρνηση και η καταστροφή της. Από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα, που παραπαίει. Από μια κοινωνία που αρνείται πεισματικά να πιστέψει στον εαυτό της.
Η «απώθηση», που οδήγησε στην εντατική τον πρύτανη του Καποδιστριακού, κύριο Χρίστο Κίττα, είναι πραγματικό γεγονός που μετρά την εξουσιαστική δομή ενός είδους δήθεν αντιεξουσιαστών, που έχουν μεθύσει από την τυφλή βία, αλλά και συμβολικό γεγονός, που μετρά μια ηθική και πνευματική κρίση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αλληλεγγύη στον πρύτανη, αλλά και στην αγωνίστρια Αγγελική Κουτσουμπού, τη δημοσιογράφο απόφοιτο του Τμήματος Επικοινωνίας Ελλη Ζώτου και όλους τους άλλους που υπέστησαν αναίτια τη βία από την πλευρά των αστυνομικών. Οχι άλλα ψέματα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
Της ΠΕΠΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούν, ανεξάρτητα από ιδεολογίες, τάσεις, θέσεις, είναι ότι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτός ο τόπος έχει να κάνει με την παιδεία.
Υπάρχει έλλειμμα παιδείας, λένε κάποιοι, ενώ άλλοι θεωρούν ότι παιδεία υπάρχει μεν, είναι χάλια δε. Και όλοι περίπου, αν ερωτηθούν, θα σου βρουν αμέσως και μία λύση. Θα σου μιλήσουν για άλλον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, για τη χαμηλή ή υψηλή βάση που πρέπει να απαιτείται, για το ολοήμερο ή όχι σχολείο ή για την αυτομόρφωση μέσα σε συλλογικότητες που σνομπάρουν ή φτύνουν όλους τους αστικούς θεσμούς.
Θα σου πουν ακόμα για τα ξένα ιδρύματα «που είναι καλύτερα από τα ελληνικά», για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα πρέπει επιτέλους να έρθουν και για τα κολέγια που είναι ήδη εδώ για να μας δώσουν τα φώτα τους. Και ακόμα για το πόσο ακριβές είναι οι σπουδές στην Ελλάδα, αφού πρέπει να πληρώνουν από το Δημοτικό ήδη φροντιστήρια για τα παιδιά τους. Και, βέβαια, δεν θα λησμονήσουν να επισημάνουν ότι δεν έγινε εν τέλει και τίποτα με ένα πτυχίο που θα πάρει κανείς, αφού τα περισσότερα δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα τώρα με την κρίση.
Αν σκεφτεί κανείς όλα αυτά και άλλα τόσα που ακούει, το πρώτο πράγμα που μπορεί να πει είναι ότι όλοι έχουν δίκιο. Μόνο που δεν μιλούν για την παιδεία. Γιατί η παιδεία είναι αλλού. Είναι στις μοναχικές ώρες που ανακαλύπτει κανείς σε ένα πατάρι το απαγορευμένο βιβλίο που θα τον συγκλονίσει ή τις άλλες σε μια περιπλάνηση στην πόλη ή την ανάμνησή της, όταν θα ανακαλύψει ξαφνικά την εικόνα, την κίνηση, τη χειρονομία, τον ήχο που θα του ανοίξουν δρόμους στην ψυχή. Και ακόμα όταν ερωτεύεται και ανακαλύπτει ότι ο κόσμος δεν είναι πια αυτός που ήτανε, και θέλει να τον μάθει από την αρχή. Ή πάλι μέσα στον διάλογο με τους δασκάλους, σε μια κοινή προσπάθεια με άλλους ανθρώπους ή ακόμα σε ένα ταξίδι στον χώρο ή στον χρόνο, τις ώρες εκείνες της ονειροφαντασίας που όλα είναι δυνατά ή και όταν έπειτα από μια κοπιώδη άσκηση του νου σ' αγγίξει εκείνο το μικρό φως της γνώσης, της δημιουργίας, της ζωής.
Θέλω να πω ότι η παιδεία δεν είναι το μέγεθος που μπορούμε να μετρήσουμε με τις επιταγές της κάθε Μπολόνιας. Με τους υπολογιστές που θα χαρίσουμε σε μαθητές για να παίζουν πιθανόν βίντεο games. Με τα κινητά που θα καταγράψουν τα σεξουαλικά παιχνίδια των άλλων, που επιτρέπονται ή μάλλον διαφημίζονται και προωθούνται από τα μέσα ενημέρωσης και τα διάφορα ροζ τηλέφωνα, ενώ ο έρωτας και η ηδονή παραμένουν ένα ζητούμενο. Με τις τόσες ώρες διδασκαλίας και τα τυπικά προγράμματα με τους διάφορους δείκτες αξιολόγησης για να είναι όλα έτοιμα για το νέο ΕΠΕΑΕΚ, το νέο βήμα προς τον πιο ακραίο και ύπουλο καπιταλισμό. Η παιδεία χρειάζεται χρόνο για να τον χάσεις και ίσως κάποτε να τον ξανακερδίσεις αναζητώντας πρώτα να κατακτήσεις αυτό που τυχαίνει να αγαπάς και μετά το αν και το πώς θα βγάλεις ποτέ από αυτήν λεφτά. Η παιδεία είναι μια άρτε πόβερα, απαραίτητος όρος κάθε ελευθερίας. Αν δεν βγούμε από τη λογική του συγκριτικού βαθμού και του μετρήσιμου, δεν υφίσταται παιδεία.
Ομως τόσο η ελεύθερη παιδεία όσο και η εκπαίδευση απαξιώνονται όλο και πιο πολύ από εμάς τους ίδιους. Από τα κόμματα και τα κομματίδια που καταγγέλλουν την παρακμή των πανεπιστημίων και των σχολείων, ενώ με κάθε τρόπο συμβάλλουν στο να την χειροτερέψουν. Από τα Μέσα, που όταν μιλούν για παιδεία προβάλλουν μόνον ό,τι πουλάει, που συνήθως είναι η άρνηση και η καταστροφή της. Από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα, που παραπαίει. Από μια κοινωνία που αρνείται πεισματικά να πιστέψει στον εαυτό της.
Η «απώθηση», που οδήγησε στην εντατική τον πρύτανη του Καποδιστριακού, κύριο Χρίστο Κίττα, είναι πραγματικό γεγονός που μετρά την εξουσιαστική δομή ενός είδους δήθεν αντιεξουσιαστών, που έχουν μεθύσει από την τυφλή βία, αλλά και συμβολικό γεγονός, που μετρά μια ηθική και πνευματική κρίση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αλληλεγγύη στον πρύτανη, αλλά και στην αγωνίστρια Αγγελική Κουτσουμπού, τη δημοσιογράφο απόφοιτο του Τμήματος Επικοινωνίας Ελλη Ζώτου και όλους τους άλλους που υπέστησαν αναίτια τη βία από την πλευρά των αστυνομικών. Οχι άλλα ψέματα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
ΕΞΕΓΕΡΣΗ...
Εκ των Εσω
Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ * ΕΞΕΓΕΡΣΗ... ««Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση. Ηταν ερώτηση».
Το επιτοίχιο σχόλιο αποτελεί απάντηση σε όλους εκείνους τους συστημικούς γραφιάδες που, επιχειρώντας να ακυρώσουν τον περσινό Δεκέμβρη, διερωτώνται με περισσή υποκριτική θλίψη: "Τι δέντρο πότισε το νεανικό αίμα; Τι άνθησε... Τίποτε..."».
Ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου, στη «Βραδυνή»:
- «Κι όμως, κύριε, το "νεανικό αίμα" σταμπάρισε μια νέα γενιά και στιγμάτισε την παιδοκτονική κοινωνία μας. Να, τώρα, πίσω από τον Αλέξανδρο στοιχίζονται όλοι οι συμβολικοί νεκροί, οι νέοι άνεργοι, οι νέοι χωρίς ζωή, όλοι όσοι αντιδρούν σ' ένα αδιέξοδο παρόν και σ' ένα μέλλον χωρίς μέλλον, όλοι όσοι αντιδρούν στην ατομικοποίηση των όρων της ζωής, της εργασίας, της δυστυχίας, όλοι όσοι δεν αποδέχονται το Ι Am What Ι Am, την παρανοϊκή, χυδαία ατομικότητα, το Εγώ που καταλήγει στο κενό, σε μια διάχυτη μανιοκατάθλιψη».
- «Οχι, δεν αναφέρομαι στους κατ' αυτοπροσδιορισμό αναρχικούς ή αριστερούς που θέλουν να οικειοποιηθούν τη νεανική αντίδραση, μιλώ μόνο για εκείνα τα παιδιά, τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που δεν ανήκουν πουθενά, αναφέρομαι στους νέους που αρνούνται να γίνουν πλασιέ του εαυτού τους και να είναι ξένοι σε αυτή τη μεγάλη πλέον αφαίρεση που αποκαλείται κοινωνία».
- «Ναι, τα παιδιά δεν άφησαν πίσω τους μια ιδέα, μια απάντηση, άφησαν όμως τη διερώτηση. Ναι, δεν ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν τι δεν θέλουν. Αρνούνται να είναι ελεύθεροι άνεργοι, αρνούνται να είναι ελεύθεροι να αυτοκαταστρέφονται, αρνούνται μια κοινωνία χωρίς επικοινωνία και συνοχή, μια κοινωνία που έχει ως βασικό μότο της "ο θάνατός σου η ζωή μου"».
από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ * ΕΞΕΓΕΡΣΗ... ««Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση. Ηταν ερώτηση».
Το επιτοίχιο σχόλιο αποτελεί απάντηση σε όλους εκείνους τους συστημικούς γραφιάδες που, επιχειρώντας να ακυρώσουν τον περσινό Δεκέμβρη, διερωτώνται με περισσή υποκριτική θλίψη: "Τι δέντρο πότισε το νεανικό αίμα; Τι άνθησε... Τίποτε..."».
Ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου, στη «Βραδυνή»:
- «Κι όμως, κύριε, το "νεανικό αίμα" σταμπάρισε μια νέα γενιά και στιγμάτισε την παιδοκτονική κοινωνία μας. Να, τώρα, πίσω από τον Αλέξανδρο στοιχίζονται όλοι οι συμβολικοί νεκροί, οι νέοι άνεργοι, οι νέοι χωρίς ζωή, όλοι όσοι αντιδρούν σ' ένα αδιέξοδο παρόν και σ' ένα μέλλον χωρίς μέλλον, όλοι όσοι αντιδρούν στην ατομικοποίηση των όρων της ζωής, της εργασίας, της δυστυχίας, όλοι όσοι δεν αποδέχονται το Ι Am What Ι Am, την παρανοϊκή, χυδαία ατομικότητα, το Εγώ που καταλήγει στο κενό, σε μια διάχυτη μανιοκατάθλιψη».
- «Οχι, δεν αναφέρομαι στους κατ' αυτοπροσδιορισμό αναρχικούς ή αριστερούς που θέλουν να οικειοποιηθούν τη νεανική αντίδραση, μιλώ μόνο για εκείνα τα παιδιά, τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που δεν ανήκουν πουθενά, αναφέρομαι στους νέους που αρνούνται να γίνουν πλασιέ του εαυτού τους και να είναι ξένοι σε αυτή τη μεγάλη πλέον αφαίρεση που αποκαλείται κοινωνία».
- «Ναι, τα παιδιά δεν άφησαν πίσω τους μια ιδέα, μια απάντηση, άφησαν όμως τη διερώτηση. Ναι, δεν ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν τι δεν θέλουν. Αρνούνται να είναι ελεύθεροι άνεργοι, αρνούνται να είναι ελεύθεροι να αυτοκαταστρέφονται, αρνούνται μια κοινωνία χωρίς επικοινωνία και συνοχή, μια κοινωνία που έχει ως βασικό μότο της "ο θάνατός σου η ζωή μου"».
από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 8/12/09
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ 3
Να συμφωνήσουμε σε κάτι..
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ.. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ.. ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΤΣΙ..
Αλλά από αυτό ,μέχρι το απίστευτο γλύψιμο που ρίχνει το MEGA στις αρχές υπάρχει απόσταση...
Δημοσιογραφία πεζοδρομίου σήμερα στις ειδήσεις του.. για το άσυλο του πεζοδρομίου μιλάω..
Με τον ανεκδιήγητο Καψή δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κάποιος... θλιβερός, κακομοίρης είναι.., δεν θα ξαναασχοληθώ μαζί σου, στο υπόσχομαι!!
"Η διατήρηση της τάξης είναι θέμα καλής αστυνόμευσης και αυτό μπορεί να συμβαδίζει με ένα κράτος δικαίου" Πρετεντέρης, ΑΥΤΌ ΕΙΔΕ Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ..
( ο κύριος "απλά θλιβερός ο θάνατος του Αλέξη" )
Κράτος δικαίου το ξύλο σε όλους δίκαια και άδικα?? και εσύ καλό ρεπορταζ είχες ή και εσένα έτσι σου είπαν να πεις?
Κακουργηματικές πράξεις έγιναν κάποιες πράξεις επειδή αυτοί που της τέλεσαν φόραγαν κουκούλες.. Αυτό τον "γελοίο νόμο" είπε η Μιλένα Αποστολάκη θα τον καταργήσουμε, αλλά προς το παρόν τον χρησιμοποιείτε, και οι δημοσιογράφοι σας, κάνουν προπαγάνδα υπερ του...
Μίλησε και ο Πεταλωτής.. η ντροπή για τους εναπομείναντες πεταλωτές, αν υπάρχουν..
Τους ξέσκισε η Κανέλλη, τελείως τους ξέσκισε, τρέβλιζαν στη κυριολεξία, έκαναν τουμπεκί!!!!
"των προηγούμενων ήταν ο νόμος" Τρέμη εδώ, ο νόμος για τις κουκούλες.. που προηγουμένως τον είχε επικαλεσθεί..
Μόνο ο Οικονομέας έσωσε τα πράγματα.. "δεν έχει διαφορά το σοσιαλιστικό ξύλο"
ΝΤΡΟΠΗ !!!
Ξέρω.. τώρα σας έκανα τη μούρη κρέας...
Αϊ σιχτίρ.. ρε ουστ απο 'δω!!!
ΟΥΣΤ!!!!
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ.. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ.. ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΤΣΙ..
Αλλά από αυτό ,μέχρι το απίστευτο γλύψιμο που ρίχνει το MEGA στις αρχές υπάρχει απόσταση...
Δημοσιογραφία πεζοδρομίου σήμερα στις ειδήσεις του.. για το άσυλο του πεζοδρομίου μιλάω..
Με τον ανεκδιήγητο Καψή δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κάποιος... θλιβερός, κακομοίρης είναι.., δεν θα ξαναασχοληθώ μαζί σου, στο υπόσχομαι!!
"Η διατήρηση της τάξης είναι θέμα καλής αστυνόμευσης και αυτό μπορεί να συμβαδίζει με ένα κράτος δικαίου" Πρετεντέρης, ΑΥΤΌ ΕΙΔΕ Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ..
( ο κύριος "απλά θλιβερός ο θάνατος του Αλέξη" )
Κράτος δικαίου το ξύλο σε όλους δίκαια και άδικα?? και εσύ καλό ρεπορταζ είχες ή και εσένα έτσι σου είπαν να πεις?
Κακουργηματικές πράξεις έγιναν κάποιες πράξεις επειδή αυτοί που της τέλεσαν φόραγαν κουκούλες.. Αυτό τον "γελοίο νόμο" είπε η Μιλένα Αποστολάκη θα τον καταργήσουμε, αλλά προς το παρόν τον χρησιμοποιείτε, και οι δημοσιογράφοι σας, κάνουν προπαγάνδα υπερ του...
Μίλησε και ο Πεταλωτής.. η ντροπή για τους εναπομείναντες πεταλωτές, αν υπάρχουν..
Τους ξέσκισε η Κανέλλη, τελείως τους ξέσκισε, τρέβλιζαν στη κυριολεξία, έκαναν τουμπεκί!!!!
"των προηγούμενων ήταν ο νόμος" Τρέμη εδώ, ο νόμος για τις κουκούλες.. που προηγουμένως τον είχε επικαλεσθεί..
Μόνο ο Οικονομέας έσωσε τα πράγματα.. "δεν έχει διαφορά το σοσιαλιστικό ξύλο"
ΝΤΡΟΠΗ !!!
Ξέρω.. τώρα σας έκανα τη μούρη κρέας...
Αϊ σιχτίρ.. ρε ουστ απο 'δω!!!
ΟΥΣΤ!!!!
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Ναι,δεν έγιναν σοβαρά επεισόδια σήμερα, και δεν θέλαμε να γίνουν..
Αξίζει κάτι καλύτερο η μνήμη του Αλέξη.
Αλλά το MEGA το παράκανε στις ειδήσεις του (Καψής),στο γλύψιμο εννοώ στον Χρυσοχοϊδη, στην αστυνομία, "και δεν είχαμε και την αστυνομία να κάνει κατάχρηση εξουσίας" ή κάπως έτσι..
Μάλλον δεν έκανες ρεπορτάζ Καψή ή είπες ότι έπρεπε να πεις...
Ιδέα δεν έχεις για το τι έγινε...
Αξίζει κάτι καλύτερο η μνήμη του Αλέξη.
Αλλά το MEGA το παράκανε στις ειδήσεις του (Καψής),στο γλύψιμο εννοώ στον Χρυσοχοϊδη, στην αστυνομία, "και δεν είχαμε και την αστυνομία να κάνει κατάχρηση εξουσίας" ή κάπως έτσι..
Μάλλον δεν έκανες ρεπορτάζ Καψή ή είπες ότι έπρεπε να πεις...
Ιδέα δεν έχεις για το τι έγινε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)