Στο Τρόμος και Φόβος ο Κιρκεγκαρντ ξεχωρίζει δύο είδη απελπισίας.Η
πρώτη είναι απελπισία που την ονομάζει απελπισία της θηλυκότητας ή της αδυναμίας.Είναι
η απελπισία για τον εαυτό μας ,η «απελπισία του να μη θέλεις να είσαι ο εαυτός
σου» όταν δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας ,όταν νιώθουμε «ξένοι»προς
τον ίδιο μας τον εαυτό.Είναι η απελπισία του να μην μπορείς να είσαι κάποιος άλλος,και
για τον Κιρκεγκαρντ αυτό το είδος της απελπισίας είναι αποτέλεσμα αδυναμίας.
Υπάρχει κι ένα άλλο είδος απελπισίας που ο Κιρκεγκαρντ την
ονομάζει απελπισία του ανδρισμού: «το να
θέλεις απελπισμένα να είσαι ο εαυτός σου» Η απελπισία για το ότι δεν μπορούμε
να είμαστε εντελώς ο εαυτός μας.Αυτή την απελπισία ο Καμύ την έμαθε από τον
Κιρκεγκαρντ.Ο κόσμος θέλει να είμαι κάποιος άλλος,επομένως για να μείνω ο
εαυτός μου πρέπει να απορρίψω τον κόσμο.Ζώ σε ένα χρόνο που με εξοντώνει,λοιπόν
για να μπορέσω να παραμείνω ο εαυτός μου πρέπει να πιστεψω ότι αυτός ο χρόνος δεν
υπάρχει.Είναι μια απόγνωση χωρίς ελπίδα ,αγιάτρευτη και απόλυτα μοναχική..
JAN KOTT, ΘΕΟΦΑΓΙΑ
Αίας ο τριπλοαπατημένος ή ο ηρωισμός του παραλόγου
Μτφρ:Αγγέλα-Βερυκοκάκη-Αρτέμη
Εκδ:Εξάντας
