Αλλάζει η χώρα, μεταρρυθμίζεται (λέμε
τώρα…) και κοιτά μπροστά. Τα κόμματα συμπορεύονται, θέλουν το
καινούργιο, το διαφορετικό, το νέο. Το πιο εύκολο είναι να σπρώξουν στο
επίκεντρο τα νέα πρόσωπα. Προσοχή: όχι νέα πρόσωπα όσον αφορά την
κομματική εμπειρία. Αυτό που αναζητείται είναι η μικρή ηλικία. Τόσο το
Πασόκ όσο και η Νέα Δημοκρατία ψάχνουν τη νιότη για να την αποθεώσουν.
Μετά από πρόταση της προέδρου του Πασόκ Φώφης Γεννηματά εξελέγη «νέο πρόσωπο» στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Είναι 40 ετών, τοπογράφος μηχανικός και λέγεται Στέφανος Ξεκαλάκης. Εκανε και μια πρώτη δήλωση με αφορμή την εκλογή του: «Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να ξαναπιάσει το μίτο της σχέσης του με την ελληνική κοινωνία από την αρχή, να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία».
Από μια και μόνη φράση βλέπουμε ότι η ανάλυση του νέου γραμματέα είναι εσωστρεφής. Το κόμμα είναι έτοιμο να ξαναπιάσει το μίτο με την κοινωνία παρά το γεγονός ότι η κοινωνία έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη στο κόμμα. Ο ίδιος ενηλικιώθηκε μέσα στο κομματικό θερμοκήπιο. Το βιογραφικό του είναι λιτό στα επαγγελματικά και επιστημονικά πεδία, πλούσιο στη συνδικαλιστική δράση. Ενας νέος άνθρωπος με όλα τα χαρακτηριστικά του παλαιού, του παλαιοκομματικού. Αλλά είναι σαράντα χρονών και τούτο από μόνο του υποτίθεται ότι αναιρεί τα δεδομένα.
Κάπως έτσι σκέφτονται και στη Νέα Δημοκρατία. Από την πλειονότητα των στελεχών ακούμε ότι ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να σταθεί απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα με όρους Χόλιγουντ. Να είναι πιτσιρίκος, να είναι ευειδής, να έχει φωτογένεια. Φτάνουν στο σημείο να συγκρίνουν την καταλληλότητα του Βασίλη Κικίλια με αυτήν της Ολγας Κεφαλογιάννη. Ο πολιτικός λόγος είναι αδιάφορος. Η εμπειρία είναι αδιάφορη. Ο τρόπος ανέλιξης είναι αδιάφορος. Το μόνο που μετρά είναι η χρονολογία γέννησης.
Η συζήτηση λοιπόν περιορίζεται στη μικροδιαχείριση της επικαιρότητας. Η πολιτική υποχωρεί και αφήνει τη θέση της στην επικοινωνία. Η αρετή της συγκρότησης, η ικανότητα της ανάλυσης, η ανάγκη για το καινούργιο δεν καταγράφονται πουθενά. Τα νέα πρόσωπα δεν κομίζουν νέες προτάσεις. Τούτων δοθέντων συμβάλλουν στον συντηρητισμό. Οι νέοι κάνουν τα πάντα για να μείνει ανέπαφο το παλαιό.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Μετά από πρόταση της προέδρου του Πασόκ Φώφης Γεννηματά εξελέγη «νέο πρόσωπο» στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Είναι 40 ετών, τοπογράφος μηχανικός και λέγεται Στέφανος Ξεκαλάκης. Εκανε και μια πρώτη δήλωση με αφορμή την εκλογή του: «Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να ξαναπιάσει το μίτο της σχέσης του με την ελληνική κοινωνία από την αρχή, να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία».
Από μια και μόνη φράση βλέπουμε ότι η ανάλυση του νέου γραμματέα είναι εσωστρεφής. Το κόμμα είναι έτοιμο να ξαναπιάσει το μίτο με την κοινωνία παρά το γεγονός ότι η κοινωνία έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη στο κόμμα. Ο ίδιος ενηλικιώθηκε μέσα στο κομματικό θερμοκήπιο. Το βιογραφικό του είναι λιτό στα επαγγελματικά και επιστημονικά πεδία, πλούσιο στη συνδικαλιστική δράση. Ενας νέος άνθρωπος με όλα τα χαρακτηριστικά του παλαιού, του παλαιοκομματικού. Αλλά είναι σαράντα χρονών και τούτο από μόνο του υποτίθεται ότι αναιρεί τα δεδομένα.
Κάπως έτσι σκέφτονται και στη Νέα Δημοκρατία. Από την πλειονότητα των στελεχών ακούμε ότι ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να σταθεί απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα με όρους Χόλιγουντ. Να είναι πιτσιρίκος, να είναι ευειδής, να έχει φωτογένεια. Φτάνουν στο σημείο να συγκρίνουν την καταλληλότητα του Βασίλη Κικίλια με αυτήν της Ολγας Κεφαλογιάννη. Ο πολιτικός λόγος είναι αδιάφορος. Η εμπειρία είναι αδιάφορη. Ο τρόπος ανέλιξης είναι αδιάφορος. Το μόνο που μετρά είναι η χρονολογία γέννησης.
Η συζήτηση λοιπόν περιορίζεται στη μικροδιαχείριση της επικαιρότητας. Η πολιτική υποχωρεί και αφήνει τη θέση της στην επικοινωνία. Η αρετή της συγκρότησης, η ικανότητα της ανάλυσης, η ανάγκη για το καινούργιο δεν καταγράφονται πουθενά. Τα νέα πρόσωπα δεν κομίζουν νέες προτάσεις. Τούτων δοθέντων συμβάλλουν στον συντηρητισμό. Οι νέοι κάνουν τα πάντα για να μείνει ανέπαφο το παλαιό.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου