Τελευταίο σχόλιο για τη χθεσινή συγκέντρωση "ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ".

Το Παρατηρητήριο

Τελευταίο σχόλιο για τη χθεσινή συγκέντρωση "ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ".


Χθες, κόσμος που δεν πιστεύει σε συγκεντρώσεις, μαζώξεις αγανακτισμένων και μπάχαλα, κόσμος που δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη να κλείνουν οι δρόμοι του κέντρου και τα μαγαζιά γιατί κάποιοι ζητούν να συνεχίσουν να τρέφονται από τον κρατικό μαστό ή να λαμβάνουν επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης, κόσμος που δε γουστάρει πανώ, σημαίες, ντουντούκες και πλακάτ, ούτε οδηγητές και ινστρούκτορες, συγκεντρώθηκε, χωρίς υποκινητές και νταβατζήδες και διαδήλωσε, μάλλον αμήχανα, την επιθυμία η χώρα να συνεχίσει να είναι κατά πάντα, μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Μέχρι χθες, η συγκέντρωση αντιμετωπιζόταν με σκωπτικά σχόλια και ειρωνείες από ασήμαντες γραφίδες εκ Λονδίνου ορμώμενες, πιτσιρίκους και λοιπούς κρετίνους. Σήμερα; Οργή. Μίσος. Χολή. Από την επί ΝΔ παρουσιάστρια της άλλοτε ΝΕΤ που τά'βαλε με το φρούραρχο της Βουλής μέχρι τον Πετράκο που ζητά να πληρώσουν τα μέτρα της όποιας τυχόν συμφωνίας όσοι βρέθηκαν στη χθεσινή συγκέντρωση ή τον πολύ κύριο αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που τη μία περιγράφει ως φιλοευρωπαϊκό κόμμα της Αριστεράς το αναχρονιστικό κομμουνιστικό κόμμα του που μας κυβερνά και την άλλη δηλώνει πως θα κάνει ερώτημα γιατί αναρτήθηκε από τον ιστότοπο ευρωπαϊκού συμβουλίου φωτογραφία της χθεσινής εκδήλωσης.

Κι αναρωτιέται κάνεις: τόσο πολύ τους έτσουξε; τόσο πολύ τους πόνεσε το γεγονός ότι απλοί άνθρωποι, χωρίς κομματικές παρωπίδες, κατέθεσαν την αγωνία τους δηλώνοντας πως επιθυμούν την επίλυση των σκληρών προβλημάτων που μαστίζουν τη χώρα εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας; τόσο κακό ήταν που δεν ενστερνιζόμαστε όλοι τα οράματα του Λαπαβίτσα ή τις παλαιοκομμουνιστικές ονειρώξεις του Λαφαζάνη;

Η κυβέρνηση βιάστηκε να χαρακτηρίσει μια φιλοευρωπαϊκή συγκέντρωση ως αντικυβερνητική. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, δε μας τρέχει κι ο έρωτας από τα μπατζάκια για την "καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών". Ωστόσο χθες, δεν είχε τέτοιο πρόσημο η συγκέντρωση. Μέσα στις χιλιάδες των ανθρώπων, δεν ακούστηκε ούτε ένα σύνθημα κατά της κυβέρνησης, του Τσίπρα ή του ΣΥΡΙΖΑ.

Τότε; Είναι απλό. Για το ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζει γερμανοτσολιάδες όσους υποστηρίζουν την ανάγκη των μεταρρθμίσεων εδώ και πέντε χρόνια, για το ΣΥΡΙΖΑ που ταυτίζει φασιστικώ τω τρόπω το κόμμα με το κράτος, που οποίος δε συμφωνεί με τους χειρισμούς Βαρουφάκη είναι προδότης και όργανο των δανειστών, για το ΣΥΡΙΖΑ που με 36% του εκλογικού σώματος θεωρεί πως εκπροσωπεί το σύνολο του ελληνισμού, για το ΣΥΡΙΖΑ της Ζωής Κωνσταντοπούλου που στοχοποιεί δημοσιογράφους που απλώς δεν τις κάνουν τις ερωτήσεις που γουστάρει, για το ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα που το bank run δεν τον ανησυχεί γιατί "οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καταθέσεις στις τράπεζες" (είναι βέβαιος; υποθέτω πως ήθελε να πει "δεν έχουν καταθέσεις στις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ τράπεζες" μάλλον), γι' αυτόν λοιπόν το ΣΥΡΙΖΑ όποιος δεν είναι απροϋπόθετα μαζί μας, είναι εναντίον μας.

Εμείς, ντε και καλά εναντίον τους, δεν είμαστε. Απλώς δεν είμαστε, δεν μπορούμε, δεν μας επιτρέπεται να είμαστε, απροϋπόθετα μαζί τους.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Το Παρατηρητήριο.