"Κοιτάζω γύρω μου και θέλω να ξεράσω. Από τη μια ο επιστήμονας, τον οποίο πρέπει να πιστέψω έτσι ώστε να μην είμαι αδαής. Από την άλλη ο ηθικολόγος και ο φιλόσοφος, των οποίων τις εντολές πρέπει να δεχτώ έτσι ώστε να μην είμαι ζώον. Ύστερα έρχεται η μεγαλοφυΐα, την οποία πρέπει να δοξάζω, και μετά ο ήρωας μπροστά στον οποίο οφείλω να γονατίζω προσποιητά. Kατόπιν έρχονται ο σύντροφος και ο φίλος, ο ιδεαλιστής και ο υλιστής, ο άθεος και ο πιστός, και όλοι οι άλλοι οι αμέτρητοι πίθηκοι, συνειδητοί ή ασύνειδοι, που θέλουν να με βάλουν στο σωστό δρόμο - γιατί σίγουρα είμαι στον λανθασμένο. Κακομοίρηδες ανόητοι, που είναι όλοι τους διαποτισμένοι από την ιδέα ότι η ζωή τούς διόρισε ιερείς στο ναό της μεγάλης αποστολής, επειδή τάχα το πεπρωμένο της ανθρωπότητας είναι σίγουρα μεγάλο και σπουδαίο."
Ρ. Νοβατόρε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου