Σάββατο, 07 Μαΐου 2016
Ένας ήρωας ζητεί συγγραφέα. Ένας ήρωας ζητεί συγγραφέα. Φωτογραφία Αρχείου
 
Τι κρίμα να μην υπάρχει ένας Μολιέρος. Θα είχε σίγουρα εμπνευστεί άλλον έναν χαρακτήρα, έναν νέο ήρωα για τις κωμωδίες του, που θα απολαμβάναμε στο σανίδι μέσα από την αιχμηρή σατιρική του πένα. Διότι η οικονομική κρίση ανέδειξε έναν χαρακτήρα δημοσιολογούντων νομικών που αξίζει της προσοχής μας. 
Αν ήμουν ο Ρακίνας, θα ονόμαζα τον νέο ήρωα μας «Ο Αντισυνταγματολόγος».

Σήμερα το πρωί στη Βουλή ο Υπουργός Εργασίας, κ. Κατρούγκαλος, υπερασπιζόταν με σθένος την συνταγματικότητα του υπό ψήφιση ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Ενός νομοσχεδίου που φέρνει περικοπές σε συντάξεις, αυξήσεις εισφορών και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα φορολογικό νομοσχέδιο που μειώνει το αφορολόγητο και αυξάνει τους φορολογικούς συντελεστές στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όπως άκουγα την επιχειρηματολογία του να ξεδιπλώνεται, ο συνειρμός μου ανέτρεξε ανεπαισθήτως στον Μολιέρο. Τι κρίμα να μην υπάρχει ένας Μολιέρος σκέφτηκα. Θα είχε σίγουρα εμπνευστεί άλλον έναν χαρακτήρα, έναν νέο ήρωα για τις κωμωδίες του, που θα απολαμβάναμε στο σανίδι μέσα από την αιχμηρή σατιρική του πένα. Διότι η οικονομική κρίση ανέδειξε έναν χαρακτήρα δημοσιολογούντων νομικών που αξίζει της προσοχής μας. Αν ήμουν ο Ρακίνας, θα ονόμαζα τον νέο ήρωα μας «Ο Αντισυνταγματολόγος».
Ο Αντισυνταγματολόγος είναι αυτός που τα χρόνια του αντιμνημονίου πολεμούσε τα μνημόνια, τους δανειστές και τις περικοπές με ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του, ένα ολόκληρο Σύνταγμα. Σε κανάλια, στην πλατεία Συντάγματος, σε ομιλίες σε επιστημονικούς συλλόγους, πρωτοστατούσε κρατώντας ψηλά το λάβαρο της αντίστασης. Ο κόσμος που δεν ξέρει από συντάγματα και νόμους άκουγε με προσοχή και μαγευόταν από συνθήκες, άρθρα και δικαστικές αποφάσεις. Η αντιμνημονιακή αντίσταση είχε μανδύα και μαντηλάκι επιστημονικότητος. Ή επιστημονικοφάνειας για να ακριβολογούμε. Μάθαμε ότι η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας είναι αντισυνταγματική, είναι αντισυνταγματικές οι μειώσεις των μισθών. Αντισυνταγματικές και οι περικοπές των συντάξεων. Προσφυγές επί προσφυγών, αιτήσεις ακύρωσης με αδίστακτη εργαλειοποίηση της νομικής επιστήμης. Ο Συνταγματικός πατριωτισμός σε νέες δόξες. Το άρθρο 120 του Συντάγματος, που «ενεργοποιείται» σε περίπτωση κατάλυσης της συνταγματικής τάξης έγινε διάσημο όπως και όσοι το ξέθαψαν για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Με σπουδή και επιμονή, η κοινωνία κατηχήθηκε για να θεωρεί αντισυνταγματικό οτιδήποτε είναι δημοσιονομικά επώδυνο, ακόμα και αν είναι αναγκαίο.
Ο Αντισυνταγματολόγος, με την ίδια άνεση που αράδειαζε άρθρα, εξακολουθεί και σήμερα να αιχμαλωτίζει τα πλήθη με νομικούς όρους. Το άρθρο 120 για ηρωική αντίσταση όμως έσβησε άδοξα. Οι περικοπές στις συντάξεις δικαιολογούνται πλέον συνταγματικά γιατί εξασφαλίζουν την βιωσιμότητα του συστήματος. Το αγγλικό δίκαιο και η επιτροπεία των δανειστών είναι πια συνταγματικά και νόμιμα και καθωσπρέπει. Κανείς δεν θα μας πάρει τα νησιά, την Ακρόπολη και τα πετρέλαια. Ο περιορισμός των διαδηλώσεων ανεκτός, το μαύρο στα κανάλια επιδίωξη και η βία καταδικάζεται απ’ όπου και αν προέρχεται. Το παράνομο χρέος έγινε νόμιμο που χρήζει αναδιαρθρώσεως. Σε αντιρρήσεις και ενστάσεις αντισυνταγματικότητας, σαν ένας Δόκτωρ Τζέκυλ της Θέμιδος, απαντά πως όλα είναι συνταγματικά. «Να συνεχιστεί το παιχνίδι, δεν είδα τίποτα!» λέει σαν διαιτητής με κύρος δικαστή.
Κι’ όμως δεν άλλαξε το Σύνταγμα μας. Το ίδιο ακριβώς παραμένει. Το μόνο που άλλαξε είναι η οπτική των Αντισυνταγματολόγων που πλέον διαβάζουν το Σύνταγμα αφ’ υψηλού, από τα υπερυψωμένα έδρανα της εξουσίας. Οι Αντισυνταγματολόγοι κέρδισαν φήμη και κυβερνητικές θέσεις. Αλλά φυσικά, όταν κάποιος κερδίζει, πάντα κάποιος χάνει. Και λαβωμένη από όλο αυτό το αλισβερίσι συνταγματικής συσκότισης βγήκε η νομική επιστήμη. Η νομική επιστήμη χωρίστηκε από την αρετή, την ηθική και τους κανόνες της και χρησιμοποιείται ως μέσο για την πολιτική επικράτηση έναντι των αντιπάλων. Οι ρομαντικοί μπορούν να μελαγχολήσουν. Και οι δύσπιστοι να πεισθούν: Είναι εφικτό να βγάλεις ψωμί από την Επιστήμη σου.
Τι κρίμα να μην ζει ο Μολιέρος. Θα ήταν πραγματικό απολαυστικό να σκιαγραφήσει τον Αντισυνταγματολόγο. Τι κρίμα που θα αρκεστούμε στον «Αρχοντοχωριάτη».

 http://booksjournal.gr