Φαντασθείτε τι θα γινόταν αν κάποιος υπουργός
έσκυβε να φιλήσει σταυρωτά ενώπιον κοινού τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον
Κανονικό. Υποθέτω ότι το θυμικό του εθνάρχη θα ξεσηκωνόταν και, αν δεν
χειροδικούσε, πάντως θα του έσερνε τα εξ αμάξης. Αν και ο ίδιος είχε τον
τρόπο να σπάει το πρωτόκολλο, πάντα προς το συμφέρον του βέβαια. Τον
θυμάμαι ακόμη να κατεβαίνει στο Ορλί και με τη Δημοκρατική Φρουρά
παρατεταγμένη να χτυπάει στην πλάτη τον Σιράκ και να του λέει: «Bonjour,
Chirac». Αυτές οι σκηνές μού ήρθαν στο μυαλό παρακολουθώντας από
τηλεοράσεως τα σταυρωτά φιλιά που μοίραζε ο κ. Κατρούγκαλος μαζί με τις
προτάσεις του για το ασφαλιστικό στους συνομιλητές του. Δεν τους φίλησε
όλους, πάντως φίλησε πολλούς. Μεταξύ αυτών δε και τον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας.
Δεν ξέρω ποιο αίσθημα μπορεί να προκαλέσει το φιλί του κ. Κατρουγκάλου στους αποδέκτες του. Ποια αντανακλαστικά ενεργοποιούνται όταν βλέπει κάποιος το χαρίεν πρόσωπο με τα μαγουλάκια που σφύζουν από ευτυχία να πλησιάζει επικίνδυνα το δικό του πρόσωπο; Αμηχανία; Τρόμος; Ανατριχίλα; Ελαφρά αηδία; Εξαρτάται και από το άρωμα θα μου πείτε. Και αν και δεν έχω βρεθεί ποτέ σε απόσταση φιλιού με τον κ. Κατρούγκαλο, υποθέτω ότι αποκλείεται να μην έχει βουτήξει την περίφημη pochette του σε λεβάντα ή σανταλόξυλο πριν την ενθυλακώσει στο σακάκι του. Πολλά από τα θύματα της διαχυτικότητάς του, δε, θα σκέφτονται απλά ότι ευτυχώς που δεν είναι ο Μπρέζνιεφ, ο οποίος είχε τη μανία να φιλάει τους συντρόφους του προέδρους στο στόμα. Πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο.
Το ερώτημα αφορά τον ανθρωπολόγο και τον ψυχίατρο του μέλλοντος. Τι είναι αυτό που έκανε τον υπουργό να μοιράζει σταυρωτά φιλάκια την ημέρα που παρουσίαζε τις προτάσεις του για το νέο ασφαλιστικό; Ηθελε να τους κάνει να ξεχαστούν, έστω για όση ώρα κρατάει το άρωμα του φιλιού; Δεν ξεχνώ, βέβαια, πως ο κ. Κατρούγκαλος είναι υπουργός σε μια κυβέρνηση η οποία αγαπάει όλον τον κόσμο, κυρίως επειδή είναι κυβέρνησή του. Δεν ξεχνώ επίσης πως η δημοκρατία μας, επί αριστεράς, εκτός από ψυχοπονιάρικη είναι και αγαπησιάρικη.
Εντέλει, όμως, κατέληξα πως στην περίπτωση του κ. Κατρουγκάλου, όπως συμβαίνει και με πολλούς άλλους καρατερίστες της κυβέρνησης, το ζήτημα δεν είναι πολιτικό. Το ζήτημα είναι κατεξοχήν ψυχολογικό. Αισθάνεται τόσο ευτυχής που είναι υπουργός, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να θέλει να μοιραστεί τη χαρά του με όποιον βρει μπροστά του. Και ποιος καλύτερος τρόπος από μια ζεστή αγκαλιά κι ένα σταυρωτό φιλάκι;
Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν ξέρω ποιο αίσθημα μπορεί να προκαλέσει το φιλί του κ. Κατρουγκάλου στους αποδέκτες του. Ποια αντανακλαστικά ενεργοποιούνται όταν βλέπει κάποιος το χαρίεν πρόσωπο με τα μαγουλάκια που σφύζουν από ευτυχία να πλησιάζει επικίνδυνα το δικό του πρόσωπο; Αμηχανία; Τρόμος; Ανατριχίλα; Ελαφρά αηδία; Εξαρτάται και από το άρωμα θα μου πείτε. Και αν και δεν έχω βρεθεί ποτέ σε απόσταση φιλιού με τον κ. Κατρούγκαλο, υποθέτω ότι αποκλείεται να μην έχει βουτήξει την περίφημη pochette του σε λεβάντα ή σανταλόξυλο πριν την ενθυλακώσει στο σακάκι του. Πολλά από τα θύματα της διαχυτικότητάς του, δε, θα σκέφτονται απλά ότι ευτυχώς που δεν είναι ο Μπρέζνιεφ, ο οποίος είχε τη μανία να φιλάει τους συντρόφους του προέδρους στο στόμα. Πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο.
Το ερώτημα αφορά τον ανθρωπολόγο και τον ψυχίατρο του μέλλοντος. Τι είναι αυτό που έκανε τον υπουργό να μοιράζει σταυρωτά φιλάκια την ημέρα που παρουσίαζε τις προτάσεις του για το νέο ασφαλιστικό; Ηθελε να τους κάνει να ξεχαστούν, έστω για όση ώρα κρατάει το άρωμα του φιλιού; Δεν ξεχνώ, βέβαια, πως ο κ. Κατρούγκαλος είναι υπουργός σε μια κυβέρνηση η οποία αγαπάει όλον τον κόσμο, κυρίως επειδή είναι κυβέρνησή του. Δεν ξεχνώ επίσης πως η δημοκρατία μας, επί αριστεράς, εκτός από ψυχοπονιάρικη είναι και αγαπησιάρικη.
Εντέλει, όμως, κατέληξα πως στην περίπτωση του κ. Κατρουγκάλου, όπως συμβαίνει και με πολλούς άλλους καρατερίστες της κυβέρνησης, το ζήτημα δεν είναι πολιτικό. Το ζήτημα είναι κατεξοχήν ψυχολογικό. Αισθάνεται τόσο ευτυχής που είναι υπουργός, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να θέλει να μοιραστεί τη χαρά του με όποιον βρει μπροστά του. Και ποιος καλύτερος τρόπος από μια ζεστή αγκαλιά κι ένα σταυρωτό φιλάκι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου