Λόγια που δεν πείθουν

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ

Ομολογουμένως, πολύ καλά τα είπε προχθές ο πρωθυπουργός για τη δημόσια διοίκηση στην ομιλία του στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Ανέδειξε με γλαφυρό τρόπο όλες τις παθογένειες της κρατικής μηχανής και κυρίως τις πελατειακές σχέσεις πάνω στις οποίες δομήθηκε από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, τόνισε ιδιαίτερα τα δεινά που έχουν επιφέρει με τις πρακτικές τους σ’ αυτήν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης -προφανώς έχει ακούσει ότι πριν από το 1974 η δημόσια διοίκηση δούλευε σχεδόν σαν ρολόι- και διακήρυξε ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένοι να αποκομματικοποιήσουν (όχι να αποπολιτικοποιήσουν) το κράτος και να το καταστήσουν αποτελεσματικό και αδιάφθορο με νομοσχέδιο που είναι ήδη έτοιμο να κατατεθεί. Είπε δηλαδή όσα αυτονόητα έπρεπε να πει ως πρωθυπουργός και έχουν πει κατά καιρούς πολλοί προκάτοχοί του, όπως άλλωστε παραδέχθηκε.

Σαν μουσική στ’ αυτιά ακούστηκαν τα εμπνευσμένα λόγια του Αλ. Τσίπρα και δεν υπάρχει πολίτης με «σώας τας φρένας», που δεν θα ήθελε τη μεταρρύθμιση ενός κράτους που τον ταλαιπωρεί ποικιλοτρόπως από τα γεννοφάσκια του μέχρι και μετά θάνατον, λόγω ανικανότητας, αναποτελεσματικότητας, φαυλοκρατίας, γραφειοκρατίας, κομματικής πελατοκρατίας, συνδικαλιστικής συνδιοίκησης (ή και απολυταρχίας), έλλειψης λογικής, αδιαφορίας και σε μεγάλο βαθμό, διαφθοράς. Το κακό είναι ότι όλα αυτά ο πρωθυπουργός δεν τα είπε σε κενό αέρος, όπως πιθανότατα νομίζει, ούτε απευθύνθηκε σε πολίτες, χωρίς ελάχιστη μνήμη, που δεν ακούν, δεν βλέπουν και δεν μιλούν, όπως τα γνωστά τρία πιθηκάκια.

Από την πρώτη στιγμή που ο Αλ. Τσίπρας και το κόμμα του ήλθαν στην εξουσία, το πρώτο μέλημά τους ήταν και παραμένει η άλωση της δημόσιας διοίκησης και η εγκαθίδρυση του δικού τους καθεστωτικού κράτους. Οπου βρίσκουν ευκαιρία και μπορούν, τοποθετούν κομματικούς και σε πολλές, πάρα πολλές περιπτώσεις, συγγενείς και φίλους, λες και έχουν προσβληθεί από μανία νεποτισμού. Το νομοσχέδιο που θα μεταρρυθμίσει τη δημόσια διοίκηση είναι προϊόν πίεσης των δανειστών, συνάντησε πολλές αντιδράσεις από τους κομματικούς και όπως το περιέγραψε περιλαμβάνει και αμφιλεγόμενες διατάξεις στα θέματα αξιολόγησης των υπαλλήλων. Με λίγα λόγια, δεν έχει αποδείξει ότι αυτός και η κυβέρνησή του αντιμετωπίζουν διαφορετικά από τους προηγούμενους το κράτος. Το αντίθετο και προς το χειρότερο μάλιστα!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ