Ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο Τσίπρας, είχαν (είχε) τη διακαή επιθυμία να γίνουν (γίνει) ένα συστημικό κόμμα.
Η επιμονή στο αντισυστημικό αφήγημα είναι αυτό που προδίδει την επιθυμία του. Όπως οι εγκληματίες που δίνουν έντονη παράσταση σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν την αθωότητα τους και να καλύψουν την ενοχή τους, πριν τους πιάσουν.
Η δημιουργία ενός δίπολου, μια χρόνιας δικομματικής κατάστασης ήταν πάντα το επιθυμητό.. ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Δίνει διεξόδους στους ψηφοφόρους και εγγυάται συνέχεια και διατηρησιμότητα στο πολιτικό σκηνικό.
Αυτό που δεν κατάλαβε ο Τσίπρας είναι πως δεν φτάνει να είναι συστημικός, γιατί είναι μέχρι τα μπούνια, πρέπει και να το δείχνεις..
Δεν γίνεσαι συστημικός, με κραυγές αντισυστημικές, με μίσος, εμπάθεια, βρισιές, και αόριστες υποσχέσεις, περί δικαιοσύνης, αλληλεγγύης, ή σπάταλες περί πλούτου και προσλήψεων..
Οι αντισυστημικές κραυγές είναι απλά μια ευκαιρία για να αξιοποιήσεις μια τρύπα και να χωθείς.
Του δόθηκε η ευκαιρία, χώθηκε.. Την έχασε? Θα δείξει..
Εμείς έχουμε αντοχή κατσαρίδας. Θα επιβιώσουμε έτσι κι αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου