Ασυνάρτητη κυβέρνηση

ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Ε​​ντάξει! Δεν χρειάζεται να πάρουμε και κατάκαρδα τις βόλτες σε όλη την Ελλάδα που κάνει η κυβέρνηση στους οικονομικούς μετανάστες· από την πλατεία Βικτωρίας, στην Ειδομένη κι από εκεί στο Ελληνικό για να καταλήξουν –πάμε στοίχημα;– πάλι στην πλατεία Βικτωρίας. Είναι η ίδια κυβέρνηση που περιέφερε ολόκληρη τη χώρα επί επτάμηνο από διαπραγμάτευση σε διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω. Οπως επίσης δεν πρέπει να λαμβάνουμε τοις μετρητοίς δηλώσεις για τους πρόσφυγες που με μαγικό τρόπο «εξαφανίζονται από τις πλατείες». Αυτές προέρχονται από στελέχη εκείνου του πολιτικού χώρου που υπογράμμιζαν ότι οι εταίροι δεν έχουν άλλη εναλλακτική, πέρα από το να χορεύουν στον ρυθμό που βαρούσαν τα νταούλια του κ. Γιάνη Βαρουφάκη.

Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης δεν είναι η αριστεροσύνη της. Δεν είναι καν οι δεξιές εθνικολαϊκιστικές αποχρώσεις που δίνει ο μικρότερος εταίρος της. Είναι ότι πορεύεται χωρίς σχέδιο σε όλα.
Από την οικονομία μέχρι το μεταναστευτικό και μέχρι τη στελέχωση του δημόσιου τομέα. Οπως οι μετανάστες κάνουν κύκλους στην επικράτεια, έτσι και η κυβέρνηση κόβει βόλτες επί παντός. Ψηφίζει νομοσχέδια και οι υπουργοί της δηλώνουν ότι δεν θα τα εφαρμόσουν. Εξαγγέλλει φόρους για να τους διαψεύσει μόλις δημοσιευτούν. Περιφέρει τον ΦΠΑ από το βόειο κρέας, στα σχολεία, στο κρασί, στις στήλες των τυχερών παιγνίων και δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει. Είναι μια κυβέρνηση που πορεύεται μόνο με γινάτια και δίχως σχέδιο. Κάθε μέρα επιφυλάσσει μια έκπληξη στους πολίτες· πάντα δυσάρεστη.

Αυτή είναι η λογική κατάληξη ενός χώρου που δεν έχει κάνει την παραμικρή επεξεργασία θέσεων. Ολα τα προηγούμενα χρόνια ασχολιόταν με την αρνητική επικοινωνία. Στόχος αυτής της Αριστεράς μέχρι σήμερα ήταν να αποδομήσει –κυρίως διά συκοφαντιών– τους αντιπάλους της. Κάθε πρόταση διεξόδου από τα προβλήματα χαρακτηριζόταν –στην καλύτερη περίπτωση– «νεοφιλελεύθερη». Ενώ ολόκληρη η δυτική Ευρώπη προσπαθούσε να σώσει διά της ευασφάλειας το κοινωνικό κράτος από τις πιέσεις της παγκοσμιοποίησης, η Αριστερά περιοριζόταν να καταγγέλλει την παγκοσμιοποίηση (λες και θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να τη σταματήσει) και συκοφαντούσε την έστω λειψή αυτή λύση ως «ανάλγητη». Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους χωρίς καμιά ευελιξία και, κυρίως, χωρίς ασφάλεια. Από την άλλη, ενώ σε όλες τις τουριστικές περιοχές του πλανήτη οι μαγαζάτορες προσπαθούν να πουλήσουν στους επισκέπτες όσο περισσότερα μπορούν, η Πρόοδος έκλεινε με τραμπουκισμούς τα καταστήματα που άνοιγαν τις Κυριακές. Δαιμονοποίησε την επιχειρηματικότητα, τα ΜΜΕ, πολιτικούς χώρους, διανοούμενους, τεχνοκράτες, πολιτικά στελέχη και τώρα, που χρειάζεται τη βοήθεια όλων, δεν έχει με ποιους να συνεργαστεί. Προχειρολογούσε ασυνάρτητα για όλα τα προβλήματα της χώρας. Δεν μπόρεσε, για παράδειγμα, να ξεχωρίσει την αναγκαία νόμιμη βία από την παράνομη και τώρα επιβάλλει λογοκρισία στα ΜΜΕ απαγορεύοντας στους δημοσιογράφους να καλύψουν την ορθή και αναγκαστική απομάκρυνση των μεταναστών από τη μοναδική σιδηροδρομική αρτηρία της χώρας.

Εχουμε μια «κυβέρνηση ό,τι να ’ναι», που τον πρώτο καιρό κάλυπτε όλα τα ελλείμματα της πολιτικής της με επαναστατικές ανοησίες και τώρα που δεν περνούν, τα στελέχη της εκνευρίζονται. Θα δούμε πολλά στο άμεσο μέλλον, διότι ουδείς από αυτούς έμαθε να δουλεύει και να μελετά σε βάθος τα προβλήματα. Η ασυναρτησία θα ενταθεί και για να την καλύψει θα προχωράει σε όλο και πιο αντιδημοκρατικές πρακτικές.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ