Το κλασικό δεν είναι πάντα στη μόδα

Home

Το dim/art και η στήλη Αυτό δεν είναι πίπα χαιρετίζουν τη δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, που κατατάσσει τον Λάκη Λαζόπουλο στους κλασικούς έλληνες θεατρικούς συγγραφείς. Για να είμαστε ακριβείς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι και εντελώς σίγουρος, απλώς νομίζει ότι ο Λάκης Λαζόπουλος έγραψε ένα έργο εφάμιλλο των κλασικών. Αφού παρακολούθησε την πρεμιέρα του τελευταίου έργου του Λάκη Λαζόπουλου με τίτλο  «Θεέ μου τι σου κάναμε», ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Η παράσταση ήταν εξαιρετική. Ο Λάκης είναι ξεχωριστός και σαν ηθοποιός και σαν συγγραφέας. Και νομίζω ότι αυτό το έργο που έφτιαξε μοιάζει λίγο με τα έργα κλασικών συγγραφέων του ελληνικού θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου».

Ο Αλέξης Τσίπρας συνοδευόταν από τη σύζυγό του και από φίλους και συντρόφους, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Ξυδάκης. Ο πρώην υπουργός πολιτισμού δεν ρωτήθηκε αν θεωρεί κι αυτός κλασικό συγγραφέα τον Λάκη Λαζόπουλο. Φαίνεται πάντως πως έχει αλλάξει γνώμη —στο κάτω κάτω, έχουν περάσει και οχτώ χρόνια κρίσης και μνημονίων— από τότε που ως blogger χαρακτήριζε τον κλασικό μας συγγραφέα «δημαγωγό» που «βρίζει τους άλλους» με «βάναυσα καλαμπούρια… χωρίς καμιά πρωτοτυπία ή δημιουργικότητα πια». Προφανώς, το κλασικό δεν είναι πάντα στη μόδα.

Ιδού το πλήρες κείμενο:

Βρίζοντας τους άλλους

—του Νίκου Ξυδάκη—
Και ξαφνικά η Ελλάδα, η τηλεοπτική Ελλάδα, βρέθηκε βουλιαγμένη στον καναπέ να παρακολουθεί Αλ Τσαντίρι Νews και να δίνει 60άρια και 65άρια τηλεθέασης στον Λάκη Λαζόπουλο.
Ξαφνικά; Όχι και τόσο. Το Αλ Τσαντίρι έψαχνε τη γλώσσα του και το κοινό του πολύ καιρό, χωρίς επιτυχία. Μετά τους θριάμβους των Μικρών Μήτσων, ο Λαζόπουλος στέρεψε από σενάριο, χαρακτήρες και τυπολογία. Η κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων είχε κλείσει τον κύκλο της· το stand-up του Αλ Τσαντίρι δεν είχε βρει ρυθμό. Εως φέτος. Μες στον γενικευμένο ευτελισμό του τηλεοπτικού προγράμματος, μετά τη χρονιά των φρικιών του Ζετέμ, ο Λαζόπουλος βρήκε το φορμά: Δελφινάριο TV. Δηλαδή, χοντρές πλάκες, χλεύη του προφανούς, διάλογος με την χαχανίζουσα πλατεία, βιντεάκια YouTube, ανέκδοτα καφετέριας, λίγο τραγούδι και… That’s all folks!

Στο Αλ Τσαντίρι ο Λαζόπουλος δεν είναι πια κωμωδός· δεν χτίζει χαρακτήρες, δεν πλέκει μύθο. Δεν είναι καν σατιριστής· διότι η σάτιρά του δεν στρέφεται εναντίον κάθε ισχυρού, έχει εκλεκτικιστικά στεγανά, και κυρίως διότι ποτέ δεν βλέπει τον εαυτό του ως μέρος του σατιριζόμενου μπερντέ. Αυτός είναι υπεράνω, μακράν, εκτός του λοιδωρούμενου κόσμου. Αντιθέτως, συχνά ξεπέφτει στον διδακτισμό και το ευπώλητο μελόδραμα.

Στο Αλ Τσαντίρι ο Λαζόπουλος είναι δημαγωγός: μυρίζεται τη βουβή δυσαρέσκεια του πλήθους κατά της πολιτικής εξουσίας, την αγανάκτηση και τον φθόνο του πλήθους έναντι του πλούτου, και του δίνει μια κάποια διέξοδο. Χλευάζει και κράζει, μοιράζει στιγμιαία ανακούφιση. Ωστόσο, με τον ίδιο τρόπο, με το ίδιο μένος, αδιακρίτως, περιλαβαίνει κι όσους του μπαίνουν, τον Καρβέλα του Ζετέμ λόγου χάριν, μετατρέποντας την τηλεπίστα σε χώρο βεντέτας. Ή ξεκατινιάζει την επιτομή του kitsch Εφη Θώδη, με αισθητικούς όρους· δηλαδή, ξεκατινιάζει το ξεκατινιασμένο, το τελειωμένο, το κακόμοιρο. Οποία τόλμη και πρωτοτυπία…

Σε ένα μηντιακό τοπίο όπου βασιλεύει το αναμάσημα, η αμάθεια, η δουλικότητα, η λάιτ gayίλα και η απόκρυψη, φυσικά ο Λαζόπουλος, ο ευφυής και προικισμένος, ο λαϊκός, μπορεί να λάμπει πάνω απ’ όλα. Ακόμη και με τα βάναυσα καλαμπούρια του, ακόμη και χωρίς καμιά πρωτοτυπία ή δημιουργικότητα πια. Μπορεί να λάμπει και να σπάει τα μηχανάκια της AGB, σαν τελικός Τσάμπιονς Λιγκ, απλά και μόνο βρίζοντας· χλευάζοντας στερεοτυπικά, προβλέψιμα, επιδιώκοντας τα χάχανα και τις μελούρες. Βρίζοντας τους πάντες ― ε, σχεδόν… Μη βρίζοντας ποτέ το φίλαυτο κοινό και τον φίλαυτο Λάκη. Βρίζοντας τους άλλους…

εικονογράφηση: Αλέξανδρος Ανδριτσόπουλος

 * * *

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το dim/art  θα εκδώσει στην αρχή του νέου έτους το πολύτομο έργο «Κλασικοί του Νέου Ελληνικού Θεάτρου» με έργα των Γρηγόριου Ξενόπουλου, Ιάκωβου Καμπανέλλη, Λάκη Λαζόπουλου κ.ά. Τα δερματόδετα βιβλία θα κυκλοφορήσουν σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και σε πολυτελής κασετίνα, γι’ αυτό σπεύσατε. Κεντρική διάθεση στα γραφεία μας, στην Ιερά Οδός. Μετά τους κλασικούς, θα ακολουθήσει η έκδοση «Νεοελληνική Αβάν Γκαρντ» με έργα των Μεγάλων Αιρετικών, των ανφάν γκατέ (κι αν δεν φαν, πάλι γκατέ) της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, όπως ο Μάρκος Σεφερλής κ.ά.

dimartblog.com