άτιτλο....

Δεν είχες το δικαίωμα να μου λιγοστεύεις τις επιλογές, και το απέκτησες σκαρώνοντας ρεφρέν που με ταλανίζουν χωρίς δικαίωση.

Πας κι έρχεσαι, παλίρροια των αισθημάτων μου, κι από την αγκαλιά σου είμαι στα παγωμένα κύματα, τροφή για τα γλαρόνια. Μεταμορφώνεσαι, μου φτιάχνεις άλλη λέξη στην αλφάβητο, μα σε διαβάζω σαν και χτες, σαν και προχτές κι όπως σ' αγάπησα.

Δημήτρης Παπακώστας