"Γράφω...
Σε άλλες μέρες κατρακυλούσες, με κυρίευες,
μέσα απ τα γραφτά..
Τώρα πρέπει να αρκούμαι στην απλή οφθαλμορρυχία...
Σε αναλαμπές μνήμης...
Μόνο το καρτέρι... και οι δρόμοι σε περιέχουν επαρκώς...
Περιέχουν την ποικιλία σου, την απρόσμενη πιθανότητα, τη μοναξιά του πλήθους,
τη γιορτή , την εγκατάλειψη...
Δε θα περιμένω με τους λάλους στο υπόστεγο...
θα βγω στη βροχή...
Μου λείπεις αφόρητα..."
Άκης Παϊδας
Καλό ταξίδι φίλε, χαιρετισμούς στην Άννα.
Να κοιμηθούμε αγκαλιά...
Να μπερδευτούν τα όνειρά μας..
Ο χρόνος δεν έρχεται πάντα στην ώρα του.
Όπως και εσύ.
Τυχαία όλα, ξεπερνούν, τις κατά περιόδους, επιλογές, ανάγκες, δυνατότητες και επιθυμίες μας.
Τώρα απλά θέλω να φύγω όπως εγώ θέλω..
Και μια παρέα να μοιράζομαι τις σκέψεις μου..
Σε μια αγκαλιά, μόνο αυτό μου λείπει. Πολύ!
Φευγάτος
Άτιτλο
Όλοι εσείς που με κοιτάτε με γνήσια λύπηση
Όλοι εσείς που φτύνετε πάνω μου
τα γνωστικά και μετρημένα λόγια σας
Όλοι εσείς που φλυαρείτε ασύδοτα στα κουρασμένα αφτιά μου
Σκεφτήκατε έστω για μια στιγμή
το μάταιο του πράγματος;
Νιώσατε έστω για ένα λεπτό
πόσο βαθιά ραμμένη κάτω απ' το δέρμα σας
βουίζει η κοινή μοίρα;
Μην πασχίζετε άλλο.
Σας άκουσα.
Κι αν ντύνομαι φορές μανδύα αφέλειας
μέσα μου γελώ με την τύφλα σας.
Τροφή μου δίνετε για ποιήματα.
...
( Τα γυάλινα μάτια των ψαριών, Βακχικόν 2016 )
Ειρήνη Παραδεισανού
"Τί θα απογίνουμε;" ρώτησε εκείνος.
"Λέξεις" απάντησε.
Λέξεις που δεν θα αφορούν κανέναν.
Χάρης Βλαβιανός
