Όσο μεγαλώνεις, σωπαίνεις. Προσπαθείς να ζήσεις συνολικά την προσωπική ιστορία σου, σαν ένας ένθερμος οπαδός του έργου στο οποίο επιθυμείς να παίξεις. Καθώς το σενάριο πλησιάζει στο τέλος του, ανακαλύπτεις πως ξέχασες να χωρίσεις κεφάλαια. Οι αναπνοές είναι δύσκολη υπόθεση - ιδίως όταν σε λούζουν οι λέξεις. Πρέπει πάντα να τις προβλέπεις. Σα μάγος.
Και τότε σωπαίνεις, προσπαθείς να καταλάβεις, να αποδεχτείς επί τέλους, να αποσυρθείς οριστικά.. προσπαθείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου