Αισιοδοξο, κοιτώντας μπρος.
Φωτεινο, οπως κι η μέρα
..
Σαν λευτεριά.
μια αίσθηση εξαίσια
κάτι που φθάνει απο την αλλη νιοτη
οχι σα μνήμη μα ούτε πάλι
να έχει τη στυφαδα της πρώτης γευσης
σαν καποια λευτεριά όπως
παιδί να κολυμπάει σε θάλασσα πρωινή
η καΐκι να φευγει ολοπριμο η
μια απλωσια να κυματιζει βαθιά
σε πέλαγο η χωράφι.
Αλόη Σιδέρη
[Μόνο στιγμή]
Αναμεσα στο μακριά και
το πιο μακριά
Εκδ. ΑΓΡΑ 2019.
Φωτο, απο τη σειρα με τα λουλούδια
Της Ένης Κούκουλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου