Τι είναι αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε;
Ένα απόσπασμα. Από τί; από κάποιον. Είτε είναι κομμάτι του εαυτού του , που το αγγίζουμε ή το βλέπουμε, είτε είναι κομμάτι του εαυτού του, που το διαβάζουμε.
Συνήθως αυτό που διαβάζουμε, γίνεται πιο έντονος έρωτας. Γιατί μπορεί και παίζει πιο ύπουλα με τις αισθήσεις μας. Στηρίζεται στη μή εικόνα. Και στηρίζεται στη δική μας ικανότητα να την φτιάξουμε. Εδώ έχει μια παγίδα και μια ευλογία. Ο καθένας φτιάχνει την εικόνα όπως θέλει.
Όμως, και στον έρωτα της εικόνας κάποιου, πάλι ο καθένας δε φτιάχνει την εικόνα του όπως θέλει, εάν θέλει;
Το μόνο που κάνει αξεπέραστο τον έρωτα ενός κειμένου, είναι πως δεν ήρθε στα χέρια σου με σκοπό να σε ξεγελάσει. Παρά να σε ανακαλύψει. Το κείμενο, σε σκέφτεται περισσότερο από τον άνθρωπο. Και ας έχει γραφτεί από αυτόν. Γιατί στο χαρτί, έχει την τάση να σου λέει την αλήθεια που δεν τολμά, για χίλιους δυο λόγους , να στην πει καταπρόσωπα.
Και ξέρεις, πως ποτέ δεν θα σε ξεγελάσει. Θα σε αφήνει να το αγγίζεις όποτε το επιθυμείς, χωρίς να σε κρίνει. Απλά, έχει αυτό που δεν έχουν οι άνθρωποι. Την υπομονή. Υπάρχει και θα υπάρχει, στον αιώνα τον άπαντα, για να το ερωτεύεσαι ξανά και ξανά, με νέες ελπίδες.
Χιόνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου