Η νύχτα επιδεινώνει τη μοναξιά, καλλιεργεί τα κρυφά μας ερείπια.
Η νύχτα επεξεργάζεται την ομορφιά, καταρρακώνει την ικεσία μας.
Η νύχτα ξεκουμπώνει τις φλέβες μας, βρίσκει κρυμμένα τα όνειρά μας και τα τρώει.
Η νύχτα πετσοκόβει την τρυφερότητα, ανανεώνει τις πληγές μας- και σαν εξασφαλίσουμε κανα κορμί, αμέσως
αμολάει τα φεγγάρια της.
Nτίνος Χριστιανόπουλος, Ποιήματα, 1949-1964,
Θεσσαλονίκη 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου