Ζηλεύω..

ζήλια, ζήλια, αδυσώπητη ζήλια, που δεν έχω γράψει εγώ αυτόν τον στίχο.
(από το ολόφρεσκο -και υπέροχο- βιβλίο του Θάνου Σταθόπουλου, “Η Ώρα”, εκδόσεις Ίκαρος)