Ο Κύριος Γκρι
Προχθές, την Παρασκευή, ο κύριος Γκρι ήταν
συνδεδεμένος με την ιστοσελίδα της NASA, παρακολουθώντας την αυτοκτονική
κάθοδο του διαστημοπλοίου «Κασίνι» στην ατμόσφαιρα του Κρόνου. Επειτα
από δεκατρία χρόνια εξερεύνησης του πλανήτη με τους δακτύλιους και των
εξήντα δύο δορυφόρων του, το μη επανδρωμένο σκάφος είχε ξοδέψει πια τα
καύσιμά του και οι επιστήμονες που το έστειλαν στο απώτερο Διάστημα τώρα
θα το έστελναν να «κοιμηθεί» μην τυχόν και μολύνει στο μέλλον τους
μυστηριώδεις ωκεανούς που αυτό ανακάλυψε στον Τιτάνα και στον Εγκέλαδο.
«Ξέρεις τι θυμάμαι απ’ το “Κασίνι”;» ρώτησε ο κύριος Γκρι. «Στις 19 Ιουλίου του 2013, το διαστημόπλοιο τράβηξε μία μοναδική φωτογραφία. Βρέθηκε στην ιδανική θέση ανάμεσα στους δακτύλιους και στον Κρόνο –κανένα άλλο διαστημικό σκάφος δεν το έχει κάνει αυτό– ώστε να έχει θέα στη μακρινή Γη, μια μικροσκοπική, ελάχιστη τελεία μέσα στη σκοτεινή, παγερή απεραντοσύνη. Και οι υπεύθυνοι επιστήμονες που θα έδιναν την εντολή στο “Κασίνι” να κάνει το “κλικ”, έστειλαν ένα μήνυμα σε όλη την ανθρωπότητα: Οπου κι αν είστε, μόνοι ή με τους αγαπημένους σας, σταματήστε ό,τι κάνετε, βγείτε έξω, κοιτάξτε ψηλά στον ουρανό και χαμογελάστε, αφού πρώτα συλλογιστείτε πάνω στην ακραία μοναξιά του πλανήτη μας μέσα στο άπειρο σκοτάδι. Απολαύστε όλη αυτή τη ζωή, με τα χρώματα, τη δροσιά και τη θέρμη, τα νερά και τους ήχους, τα σχήματα και τις χειρονομίες, τα αισθήματα και τον οίστρο της δημιουργικότητας, αυτή τη μοναδικότητα εντός ενός αβυσσαλέου κενού.
»Η απειροελάχιστη αυτή κουκκίδα στη φωτογραφία είναι η Γη μαζί με όλους όσοι από τους κατοίκους της, μόνοι ή με τους αγαπημένους τους, χαμογέλασαν στο άπειρο. Η φωτογραφία αυτή πέρασε στην ιστορία ως “Η ημέρα που η Γη χαμογέλασε” και κατά τη NASA αυτή είναι η “πρώτη διαπλανητική φωτοβόμβα”. Και μόνο γι’ αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι κάτι σαν λύπη γι’ αυτό το περίπλοκο, προχωρημένο μα άψυχο αντικείμενο που ήταν το “Κασίνι”, το οποίο δεν ήταν μεγαλύτερο από ένα βανάκι, που χάθηκε μέσα στα πυκνά, τοξικά νέφη του Κρόνου και διαλύθηκε από τις υψηλές θερμότητες της ατμόσφαιράς του».
Ολο αυτό τον καιρό, ο κύριος Γκρι παρακολουθούσε συστηματικά τους σταθμούς του «Κασίνι», όπως την προσεδάφιση του τμήματός του, του «Χόιγκενς», στην επιφάνεια του Τιτάνα, όπου ανακάλυψε έναν ωκεανό από μεθάνιο ή, πολύ περισσότερο, τις φωτογραφίες που τράβηξε με τους πίδακες νερού που ξεπηδούσαν με βιαιότητα μέσα από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, ένδειξη της ύπαρξης ενός κρυφού ωκεανού – με ό,τι μπορεί να κρύβει ένας ωκεανός.
«Κάτι τέτοια ποτέ δεν με έκαναν να αισθανθώ ασήμαντος», μου λέει τώρα ο κύριος Γκρι, «σε αντίθεση με πολύ κόσμο. Ασήμαντο και ανίκανο με κάνουν να νιώθω η παράλογη σφαγή μιας φώκιας στη Σάμο ή και μία ακόμη διαπλοκή, μία ακόμη διαφθορά, ένα ακόμη πολιτικό ψέμα. Στο “Κασίνι” αξίζει ένα μεγαλοπρεπές ρέκβιεμ, όχι σε όλους αυτούς τους πραγματικά τιποτένιους».
Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Ηλίας Μαγκλίνης, 17/09/2017«Ξέρεις τι θυμάμαι απ’ το “Κασίνι”;» ρώτησε ο κύριος Γκρι. «Στις 19 Ιουλίου του 2013, το διαστημόπλοιο τράβηξε μία μοναδική φωτογραφία. Βρέθηκε στην ιδανική θέση ανάμεσα στους δακτύλιους και στον Κρόνο –κανένα άλλο διαστημικό σκάφος δεν το έχει κάνει αυτό– ώστε να έχει θέα στη μακρινή Γη, μια μικροσκοπική, ελάχιστη τελεία μέσα στη σκοτεινή, παγερή απεραντοσύνη. Και οι υπεύθυνοι επιστήμονες που θα έδιναν την εντολή στο “Κασίνι” να κάνει το “κλικ”, έστειλαν ένα μήνυμα σε όλη την ανθρωπότητα: Οπου κι αν είστε, μόνοι ή με τους αγαπημένους σας, σταματήστε ό,τι κάνετε, βγείτε έξω, κοιτάξτε ψηλά στον ουρανό και χαμογελάστε, αφού πρώτα συλλογιστείτε πάνω στην ακραία μοναξιά του πλανήτη μας μέσα στο άπειρο σκοτάδι. Απολαύστε όλη αυτή τη ζωή, με τα χρώματα, τη δροσιά και τη θέρμη, τα νερά και τους ήχους, τα σχήματα και τις χειρονομίες, τα αισθήματα και τον οίστρο της δημιουργικότητας, αυτή τη μοναδικότητα εντός ενός αβυσσαλέου κενού.
»Η απειροελάχιστη αυτή κουκκίδα στη φωτογραφία είναι η Γη μαζί με όλους όσοι από τους κατοίκους της, μόνοι ή με τους αγαπημένους τους, χαμογέλασαν στο άπειρο. Η φωτογραφία αυτή πέρασε στην ιστορία ως “Η ημέρα που η Γη χαμογέλασε” και κατά τη NASA αυτή είναι η “πρώτη διαπλανητική φωτοβόμβα”. Και μόνο γι’ αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι κάτι σαν λύπη γι’ αυτό το περίπλοκο, προχωρημένο μα άψυχο αντικείμενο που ήταν το “Κασίνι”, το οποίο δεν ήταν μεγαλύτερο από ένα βανάκι, που χάθηκε μέσα στα πυκνά, τοξικά νέφη του Κρόνου και διαλύθηκε από τις υψηλές θερμότητες της ατμόσφαιράς του».
Ολο αυτό τον καιρό, ο κύριος Γκρι παρακολουθούσε συστηματικά τους σταθμούς του «Κασίνι», όπως την προσεδάφιση του τμήματός του, του «Χόιγκενς», στην επιφάνεια του Τιτάνα, όπου ανακάλυψε έναν ωκεανό από μεθάνιο ή, πολύ περισσότερο, τις φωτογραφίες που τράβηξε με τους πίδακες νερού που ξεπηδούσαν με βιαιότητα μέσα από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, ένδειξη της ύπαρξης ενός κρυφού ωκεανού – με ό,τι μπορεί να κρύβει ένας ωκεανός.
«Κάτι τέτοια ποτέ δεν με έκαναν να αισθανθώ ασήμαντος», μου λέει τώρα ο κύριος Γκρι, «σε αντίθεση με πολύ κόσμο. Ασήμαντο και ανίκανο με κάνουν να νιώθω η παράλογη σφαγή μιας φώκιας στη Σάμο ή και μία ακόμη διαπλοκή, μία ακόμη διαφθορά, ένα ακόμη πολιτικό ψέμα. Στο “Κασίνι” αξίζει ένα μεγαλοπρεπές ρέκβιεμ, όχι σε όλους αυτούς τους πραγματικά τιποτένιους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου