Vasia Secretlife (Vasia Kanelaki)

ΕΚΤΙΘΕΜΑΙ Ποσα άνυδρα χρονια χρεωθηκα! Ρόζιασαν τα δάχτυλα μου να σκαβουν σε χέρσα κορμια Στο υποψιασμενο μου παρον εναντιώθηκα Διεκδικησα με τιμημα το εγω μου το δικαιωμα να ξεδιψασω τα σπλαχνα μου Κατέστησα το αβατο μου προσπελάσιμο Φιλια πορθητες να αχνιζουν στη σάρκα μου ποθησα Ανημέρα πάθη να ξορκισουν την ηρεμια του εν ζωη θανατου μου προσκαλεσα Και ανατριχίλες... Ζωσες ανατριχίλες να χαρτογραφήσουν το κορμι μου το σπαρμένο στο τιποτα Απλωσε η αμφιβολια τα βρόχια της ξανα... Με φύλαξα.. στα ραμμένα απο ματωμενα δάχτυλα πάθη μου Στην αγαπη πρεπει καμια φορα να εκτεθεις... Vasia