Η αριστερά είχε (δε νομίζω ότι έχει πια) μια μοναδική ευκαιρία, να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Πιθανότητα που, προφανώς, τη γεμίζει άγχος, τρόμο και ανασφάλεια. Έμεινε στα “δεδομένα”, δεν οικοδόμησε πειστική εναλλακτική κυβερνητική πρόταση – και, λογικό είναι να λάβει τα επίχειρα της πολιτικής της αναπηρίας, στις κάλπες.
Γιατί η Ελλάδα δε χρειαζόταν, αυτή τη φορά, μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση (που αν πάμε έτσι, ούτε αυτή θα υπάρξει). Η Ελλάδα χρειαζόταν κάτι πολύ μεγαλύτερο, μια εναλλακτική πρόταση, που θα την απάλλασσε από το ΝΔΣΟΚ. Και αυτή, μονάχα η αριστερά μπορούσε να την προσφέρει – αν ξεπερνούσε τον εαυτό της, τα ελλείμματα, τις φοβίες και τις ιδεολογικές της αγκυλώσεις.
Δεν συνέβη. Το τραίνο πέρασε αργά αργά, σφυρίζοντας συνεχώς, αλλά η αριστερά δεν ανέβηκε. Δεν προβλέπεται να περάσει άλλο, στο ορατό διάστημα.
Τώρα, οι στόχοι θα είναι αναγκαστικά διαφορετικοί, πολύ πιο χαμηλοί. Και σε ό,τι μας αφορά άμεσα, ένας: η εκλογική επιτυχία των ΟΠ, σημαντική με τον τρόπο της εξέλιξη.
Του Πάνου Ζέρβα , από το fb
http://panosz.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου