ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΤΩΤΑΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ

Συζήτηση για την μείωση των κατώτατων μισθών και κατάργηση του 13ου και 14ου στον ιδιωτικό τομέα για να γίνουν ανταγωνιστικότερες οπι ελληνικές επιχειρήσεις..

Οκ θα μειωθεί το μισθολογικό κόστος..
Αλλά εκεί είναι το πρόβλημα???

Οι ελληνικές επιχειρήσεις πάσχουν από υψηλό μισθολογικό κόστος ή από αυτό κυρίως??
Οι ελληνικές επιχειρήσεις πάσχουν από το αμμώδες, ασαφές και ληστρικό καθεστώς φορολογίας..
Από την απίστευτη γραφειοκρατία..
Από την ανεπάρκεια και την αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής.
Από τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές.
Από την έλλειψη υποδομών.
Από την έλλειψη προγραμμάτων για έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογίας..
Από την λάθος κατεύθυνση των, κατά καιρούς, αναπτυξιακών νόμων.
Από την τάση για εύκολο χρήμα των περισσότερων επιχειρηματιών.
Από την λαμογιά και την πονηρή σκέψη πολλών επιχειρηματιών..
Και την μείωση των μισθών, οι περισσότεροι θα την καρπωθούν, για να δημιουργήσουν καταθέσεις στην Ελβετία..
Αυτό έκαναν τόσα χρόνια, καταθέσεις, τζιπάρες, βιλάρες, πισίνες και Αράχωβα..

Πόσα εργοστάσια από αυτά που επιδοτήθηκαν στις παραμεθόριες περιοχές υπάρχουν και λειτουργούν???

Που πήγαν τα λεφτά???

Αλλά είναι ένα εύκολο μέτρο και αυτό. Μια απλή μείωση.. και με αυτό ασχολούμαστε..

Που είναι οι σοβαρές μεταρρυθμίσεις?
Που είναι οι σοβαρές ανατροπές στο φορολογικό καθεστώς με το νέο πολυνομοσχέδιο.

Εδώ και καιρό βρισκόμαστε σε μια προεκλογική περίοδο όπου τίποτα δεν γίνεται και όλοι κοιτάνε παγωμένοι , την απραξία και την συζήτηση για το PSI.

Αλλά και να γίνουν οι μειώσεις, πάλι ο κόσμος θα το υπομείνει..
Και όσοι αντέξουν, οι υπόλοιποι στα συσσίτια..

Υπάρχει απόγνωση όμως και θυμός..

Θυμός γιατί ο κόσμος δεν βλέπει να γίνεται τίποτα εκτός από μεθοδεύσεις για τις επερχόμενες εκλογές εθνικές και κομματικές.
Δεν βλέπει σοβαρούς νόμους να αλλάζουν..
Δεν βλέπει κανένα να τιμωρείται.
Δεν βλέπει καμία συμφωνία με την Ελβετία για τις καταθέσεις των Ελλήνων εκεί.
Δεν βλέπει καμία σοβαρή απελευθέρωση των επαγγελμάτων αλλά κουτοπονηριές.
Δεν βλέπει κάποια σοβαρή μείωση της γραφειοκρατίας.

Βλέπει όμως την αύξηση της χρηματοδότησης των κομμάτων το ’11 σε σχέση με το ’10.

Βλέπει ότι για να συναντηθούν οι πολιτικοί με τον Παπαδήμο πρέπει να περάσουν 2 εβδομάδες λες και δεν μπορεί να γίνει ταυτόχρονα ή σε μία μέρα..
Βλέπει ακόμα στα παράθυρα τα κοκοράκια να μαλώνουν για το ποιος έχει δίκιο.
Βλέπει ακόμα τον Γιωργάκη γαντζωμένο στην καρέκλα του (για να δούμε τώρα?)
Και βλέπουν και οι αλυσίδες των supermarkets και οι άλλοι, την ζήτηση τόση που δεν αισθάνονται την ανάγκη να μειώσουν τις τιμές.

Και όλοι μας ψελλίζουμε ο ένας στον άλλον πως πάμε κατευθείαν για την καταστροφή και τα χειρότερα..
Και απλά περιμένουμε..

Αντί να βγούμε στους δρόμους!!!!!!!!!!!!!