Ολέθριες εμμονές

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Ο κόσμος ακονίζει τα μαχαίρια του κι ας μην κατεβαίνει στον δρόμο.

Η σιωπή του είναι μια πυρηνική βόμβα που θα εκραγεί στην ώρα της και θα σαρώσει τους ευπειθείς που υπέγραψαν το ανατριχιαστικό Μνημόνιο *** Λένε οι δεξιοτέχνες του ψεύδους ότι με πόνο ψυχής -και για τη σωτηρία της πατρίδος- παίρνουν σκληρά και αντιδημοφιλή μέτρα. Εκείνο που δεν λένε είναι ότι υπήρχε άλλος δρόμος. Πρώτον, χρονική επιμήκυνση του χρέους. Δεύτερον, άμεση χρηματοδότηση με σχετικά χαμηλό επιτόκιο. Και τρίτον, μια σθεναρή στάση έναντι των εταίρων, υποστηριζόμενη από τα στοιχεία της απτής πραγματικότητος: αν δεν υλοποιηθούν αυτά τώρα -μιλάμε για το τέλος Οκτωβρίου, μετά τις εκλογές- οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ενωση (κυρίως για τη Γερμανία και τη Γαλλία, των οποίων οι τράπεζες θα κινδύνευαν να χάσουν τα χρήματά τους σε περίπτωση ελληνικής πτώχευσης)... Ομως αυτά απαιτούν στιβαρό τιμόνι και σοβαρούς, αποφασισμένους ανθρώπους και όχι φλύαρους ταξιδιώτες που γύρναγαν τον κόσμο για το θεαθήναι και πανηγύριζαν για την παράδοση της χώρας στους δεσμοφύλακες... Οχι, δεν ήταν εύκολος ο δρόμος αυτός. Ειδικά για μια μικρή χώρα με μειωμένη αξιοπιστία. Χρειαζόταν πυγμή, αποφασιστικότητα, τόλμη και ρίσκο... Ταυτόχρονα, η στάση αυτή προϋπέθετε άμεσα μέτρα για την αναδιοργάνωση του κράτους (κάποια από αυτά είναι η αλήθεια ότι υπάρχουν και υλοποιούνται) και κυρίως συγκροτημένο, αναπτυξιακό σχέδιο, και όχι φανφάρες και ελαφρότητες για «πράσινη ανάπτυξη»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σήμερα