............
Ωδίνες μέσα μου
πάω να το σκάσω
κι επανέρχομαι
Επανέρχομαι και ξαναφεύγω
γαληνεύω, σπαράζω
ψάρι
που σπαρταράει έξω από το νερό η ψυχή μου
Πασχίζω για έναν απογαλακτισμό
και πάλι αναζητώ ομφάλιο λώρο
Ψαύω τη πληγή μου: δάκρυ και πύο
Αναρωτιέμαι από πόσα αρμυρά νερά
θα περάσω για να κλείσει
Οι δαίδαλοί μου όμως κάπου οδηγούν -
ίσως σε νέο βλέμμα, νέο βήμα
Χαρά Χρηστάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου