"Γράφω...
Σε άλλες μέρες κατρακυλούσες, με κυρίευες,
μέσα απ τα γραφτά..
Τώρα πρέπει να αρκούμαι στην απλή οφθαλμορρυχία...
Σε αναλαμπές μνήμης...
Μόνο το καρτέρι... και οι δρόμοι σε περιέχουν επαρκώς...
Περιέχουν την ποικιλία σου, την απρόσμενη πιθανότητα, τη μοναξιά του πλήθους,
τη γιορτή , την εγκατάλειψη...
Δε θα περιμένω με τους λάλους στο υπόστεγο...
θα βγω στη βροχή...
Μου λείπεις αφόρητα..."
Άκης Παϊδας
Καλό ταξίδι φίλε, χαιρετισμούς στην Άννα.
